خوردگی فلزات پدیده ای است که سالانه خسارات فراوانی بالغ بر 2/4% تولید ناخالص داخلی به جوامع بشری تحمیل می کند. یکی از راه های مقابله با پدیده خوردگی، استفاده از پوشش های ضد خوردگی می باشد. در کار پژوهشی اخیر پوشش های هیبریدی و غیر هیبریدی به روش سل- ژل تهیه و بر روی فلزات مختلف اعمال شده است. طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (ft-ir) برای تأیید انجام واکنش های هیدرولیز و تراکم مولکولهای سیلان استفاده شد. طیف ft-ir در مورد همه پوشش ها، حاکی از تشکیل شبکه متراکم از مولکولهای سیلان است. مورفولوژی پوشش های تشکیل شده، توسط روش sem مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان می دهد که پوشش های سل- ژل ایجاد شده عمدتا" دارای ساختاری یکنواخت، عاری از ترک و بدون خلل و فرج است. در ادامه، رفتار خوردگی پوشش های تهیه شده و تأثیر افزودن غلظت های مختلف از نانوذرات mmt بر روی خواص ضد خوردگی این پوشش ها توسط تستهای پلاریزاسیون پتانسیودینامیک، اسپکتروسکوپی امپدانس و نویز الکتروشیمیایی در محلول خورنده سدیم کلرید بررسی شد. نتایج تستهای پلاریزاسیون نشان می دهد که اعمال پوشش سل- ژل هیبریدی باعث افزایش مقاومت خوردگی نمونه ها در مقایسه با نمونه های بدون پوشش گردیده است. همچنین طیف های امپدانس و نویز جریان- پتانسیل موید این مطلب هستند که مقاومت خوردگی نانوکامپوزیتها در محلولهای خورنده نسبت به نمونه بدون پوشش و نیز سایر نمونه های پوشش دهی شده، به طور چشمگیری افزایش یافته است و این امر اهمیت و کارآیی بالای پوشش های تهیه شده در ایجاد مقاومت در برابر خوردگی فلزات را نشان می دهد.