از آغاز قرن بیستم، مقوله ی هوش یکی از بحث برانگیزترین مباحث در محافل روانشناسی بوده است و همچنان نیز متخصصان معاصراین حوزه، نظریه هایی در این مورد مطرح می کنند . در این پژوهش، نظریه ی هوش های چندگانه که توسط هاوارد گاردنرتبیین شده است، مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه، تعاریف مهم عنصر هوش در علم روانشناسی ومقایسه آن در نظریه های گوناگون ارائه شده است. همچنین نگارنده، سعی بر آن داشته است تا با استفاده از این نظریه ها، تغییراتی ساختاری در نظام آموزشی و تربیتی دانش آموزان پیشنهاد دهد و در کنار آن، استفاده از هنر نمایش و به طور اخص، نمایش خلاقه کودک و نوجوان را در یهبود یادگیری و افزایش قدرت خلاقیت آنان در فضای نظام آموزشی متذکر شود . در راستای تکمیل این پژوهش، جامعه ای آماری از میان دانش آموزان مدرسه ای دخترانه در شهر تهران که از نظر سنی و آموزشی دارای شرایطی همگون و منطبق با اهداف اولیه این تحقیق بوده اند، انتخاب شده و در قالب پژوهشی میدانی، آزمونی بر روی آنان به انجام رسیده است. در انتها، نتیجه حاصل از این پژوهش، پس از تصویر برداری و تدوین، در قالب فیلمی مستند، همراه با بخش مکتوب پایان نامه ارائه می گردد..