از آنجایی که در اثر وقوع زلزله، ساختمان های نامنظم در پلان در معرض واکنش های پیچشی بسیار بزرگی، خصوصا در بخش های مقاوم سازه ای خود قرار می گیرند و با توجه به اینکه عمدتا در چنین مواردی پایداری ساختمان ها وابستگی زیادی به میزان واکنش های پیچشی پیدا می کند، لذا جلوگیری از بوجود آمدن چنین واکنش هایی در ساختمانها و همچنین تخفیف اثرات ناشی از وقوع آن ها همواره یکی از مهمترین اهداف در زمینه کنترل پاسخ های لرزه ای ساختمان ها محسوب می شود. یکی از انواع وسایل کنترلی الحاقی که بکارگیری آن در جهت کنترل پاسخ های لرزه ای ساختمان ها در سالهای اخیر از سوی محققان مورد توجه فراوان قرار گرفته است، میراگرهای ویسکوز نیمه فعال می باشند. این نوع از میراگرها در عین دارا بودن قابلیت اعتمادپذیری، پایداری سازه را نیز تحت تاثیر خود قرار نمی دهند و از اینرو جزو کارآمدترین وسایل کنترلی بشمار می روند. در این رساله، چهار مدل ساختمانی ده طبقه که همگی آن ها منشعب از یک مدل ساختمانی اصلی بوده و نامنظمی در آنها ناشی از وجود خروج از مرکزیت جرمی مختلف در پلان طبقات می باشد، بعنوان نمونه های عددی، مورد مطالعه قرار گرفته اند. در چنین شرایطی با اعمال همزمان دو مولفه افقی شتاب زمین بر روی مدل های ساختمانی مورد نظر و همچنین با بازنویسی معادلات حرکت در سیستم فضای حالت در حالت کنترل نشده و کنترل شده با میراگرهای ویسکوز نیمه فعال پاسخهای سازه محاسبه شده و مورد مقایسه قرار می گیرند. بر این اساس، میزان تاثیر استفاده از این وسایل در کنترل پاسخهای پیچشی ساختمان های نامنظم در پلان در مقایسه با حالت کنترل نشده، محاسبه شده و نیز ارزیابی میزان کارآیی آنها با تشدید شرایط پیچشی مد نظر قرار می گیرد. همچنین در ادامه، تاثیر جانمایی میراگرهای ویسکوز نیمه فعال در کنترل پاسخهای پیچشی هر یک از مدل های ساختمانی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که میراگرهای ویسکوز نیمه فعال، می توانند نقش موثری در کاهش پاسخ های پیچشی سازه ها داشته باشند لیکن کارآیی اینگونه میراگرها با تشدید شرایط پیچشی در ساختمانها کاهش می یابد. همچنین مشخص شد که نوع جانمایی میراگرها در شرایط گوناگون پیچشی نقش موثری در عملکرد مناسب اینگونه وسایل در کنترل پاسخ های پیچشی سازه ها خواهد داشت.