با توجه به اهمیت بالای اشتغال در میان شاخص های اقتصادی–اجتماعی کشورهای مختلف جهان، سیاست گذاران همواره تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر نوسانات اشتغال را مدنظر قرار می دهند. بسیاری از مطالعات تجربی نشان می دهند که نرخ ارز واقعی از متغیرهای تاثیرگذار بر اشتغال است؛ که این تاثیر، بسته به نوع اقتصاد هر کشور و نوع نظام ارزی می تواند متفاوت باشد. افزایش نرخ ارز واقعی از یک سو به افزایش واردات و برون سپاری فرصت های شغلی منجر می شود و از سویی دیگر با کاهش هزینه ی واردات کالاهای سرمایه ای و واسطه ای می تواند به افزایش تولید و اشتغال یاری رساند. به همین جهت کل اثر مبهم است. در تحقیق حاضر، با استفاده از مدل خودرگرسیونی با وقفه های توزیع شونده (ardl)، تاثیر نرخ ارز واقعی بر کل اشتغال و اشتغال صنعتی ایران طی دوره زمانی 1387-1350بررسی شده است. بر اساس نتایج حاصل نرخ واقعی ارز تاثیر معنی داری بر روی اشتغال کل و اشتغال صنعتی ایران ندارد که این امر حاکی از خنثی شدن آثار مثبت و منفی کاهش نرخ ارز واقعی بر اشتغال در طول دوره ی مورد بررسی می باشد.