توابع درهم نقش بسیار مهم در سیستم های رمزنگاری و پروتکل های امنیتی دارند. در سیستم های رمزنگاری برای دستیابی به احراز درستی و اصالت داده دو روش مورد استفاده قرار می گیرند که عبارتند از توابع رمزنگاری کلیددار و توابع درهم ساز. توابع درهم ساز، توابعی هستند که هر متن با طول دلخواه را به دنباله ای با طول ثابت تبدیل می کنند. از جمله پرکاربردترین و معروف ترین توابع درهم می توان توابع درهم ساز md4, md5, sha1 را نام برد. اخیراً با توجه به ضعف های موجود در این الگوریتم ها و حملات انجام شده بر روی آنها، nist مسابقه ای برای انتخاب یک تابع درهم برگزار نمود. علاوه بر توابع مطرح شده در nist، توابع درهم بر اساس دنباله های آشوبی نیز در دهه اخیر مطرح شدند. رفتار دنباله های آشوبی همچون حساسیت به مقدار اولیه و رفتار تصادفی آنها بسیار مناسب در رمزنگاری و همچنین در ساخت توابع درهم می باشد. بر همین اساس در این پایان نامه به معرفی توابع درهم بر اساس دنباله های آشوبی می پردازیم. در ابتدا به معرفی یک تابع درهم بر اساس ترکیب دو نگاشت آشوبی می پردازیم و نشان می دهیم که این الگوریتم در برابر برخورد مقاوم نمی باشد. سپس به معرفی یکی دیگر از توابع درهم دیگر بر اساس دنباله های آشوبی و نسخه دوم آن می پردازیم و نشان می دهیم که هر دو الگوریتم دارای یک ضعف مشترک می باشند و در مقابل حمله پیش تصویر دوم مقاوم نمی باشند و بر اساس ضعف آنها، نسخه دوم الگوریتم را بهبود می بخشیم.