امروزه در مدار نگه داشتنِ نیروگاه های بادی در هنگامِ اغتشاشاتِ شبکه از اهمیتِ خاصی برخوردار است و در برخی از کشورها نیز قوانینی وضع شده است که در مواجه شدن با اتصال کوتاه های شبکه ی قدرت و یا افت ولتاژهای ناگهانی، پایداری نیروگاه های بادی حفظ شده و در مدار باقی بمانند. غالب نیروگاه های بادی از ژنراتورهای القایی استفاده می کنند که این نوع از ژنراتورها در برابر اغتشاشات ولتاژ بسیار ناپایدار هستند. به طوریکه در هنگام اتصال کوتاه و یا فرورفتگی ولتاژ از توان تحویلی ژنراتور به شبکه کاسته شده و توازن بین توان های تولیدی و مصرفی برهم خورده و ژنراتور شروع به شتاب گرفتن می کند. افزایش لغزش ژنراتور سبب جذب توان راکتیو زیادی می گردد و این امر باعثِ کاهش بیشترِ ولتاژ پایانه ژنراتور می گردد. این چرخه ممکن است تا جایی ادامه یابد که ژنراتور قادر به بازیابیِ ولتاژِ خود نبوده و پایداری خود را از دست بدهد. بدین ترتیب باید از شبکه قدرت جدا شود. ورورد و خروجِ مکرر نیروگاه بادی از شبکه سبب کاهش کیفیت توان و کاهش عمر مفید آن نیز می گردد. در این پایان نامه، با در نظر گرفتنِ یک نیروگاه بادی سرعت ثابت، که از حساسیت و ناپایداری بیشتری نسبت به انواع دیگر برخوردار است، رفتار آن را در برابر اتصال کوتاه های شبکه قدرت بررسی کرده و پایداری آنرا با استفاده از بهساز یکپارچه کیفیت توان (upqc)، بهبود می بخشیم. با بدست آوردن سیگنال های مرجعِ مناسب برای اینورترهای بخش سری و موازی upqc، کلیه فرورفتگی های ولتاژ بوجود آمده در باس نیروگاه که محل اتصال آن به شبکه قدرت است، جبرانسازی می گردد و از ناپایداری و خروج آن از شبکه تحت شرایط خطا، جلوگیری می شود. در این روش علاوه بر جبران سازی دامنه ولتاژ، پرش فاز ولتاژ نیز جبران سازی می گردد.