حمل و نقل یکی از مهم ترین نیازهای جوامع است و جامعه صنعتی امروز بدون حمل و نقل ایمن ،سریع ،ارزان ،انبوه و سازگار با محیط زیست قادر به برآوردن نیازهای خود نیست.حمل و نقل یکی از پایه های توسعه پایدار و متوازن در جوامع بشری محسوب شده واز طرفی رشد روز افزون جمعیت و توسعه اقتصادی کشور که در سالهای اخیر رشد داشته است تقاضا برای سفر را افزایش داده و به همین دلیل امروزه حمل و نقل به عنوان یک صنعت جزو کلیدی ترین عناصر رشد اقتصادی هر کشور محسوب می شود.در این میان حمل و نقل جاده ای(زمینی) نقش تعیین کننده ای در جابجایی کالا و مسافر دارد.اهمیت کریدور شمال- جنوب به عنوان ارزان ترین و مناسب ترین مسیر جابجایی کالا بین آسیا و اروپا مطرح است و توجه هر چه بیشتر به محورهای مواصلاتی به ویژه مناطق شمالی بازده کلان ملی را در پی خواهد داشت.شبکه آزادراهی با توجه به استانداردهای بالای طراحی هندسی و کنترل کامل دسترسیها از مزیت های فراوانی نسبت به سایر انواع راهها برخوردار است و می تواند در افزایش ایمنی و کاهش هزینه زمان سفر دسترسی به استانهای شمالی و در رونق و توسعه اقتصادی منطقه موثر باشد..در این آزادراه به دلیل نزدیکی به تهران و تقاضا برای سفرهای تفریحی و موقعیت گردشگری منطقه معمولا پر حجم بوده و با تاخیرهمراه است و با هدف تقویت یکی از محورهای ارتباطی مهم کشور یعنی محور تهران – رشت –انزلی که خود جزیی از مسیر کریدور بین المللی شمال – جنوب است مورد بهره برداری قرار گرفته است.در این مقاله به صورت تئوری مقایسه ای از لحاظ اقتصادی ،فنی و ایمنی آزادراه جدید الاحداث قزوین – رشت با جاده اصلی همین محور خواهد شد و منافع حاصل از احداث این آزادراه نسبت به جاده دو خطه سنجیده می شود و الگوها و روشهای ارزیابی اقتصادی بررسی می شود و در نهایت مشخص شده است که آیا واقعا احداث این آزادراهها نسبت به جاده دو خطه قدیمی منافعی داشته است یا خیر؟ کلمات کلیدی:آزادراه ، حمل و نقل جاده ای، ارزیابی اقتصادی و ایمنی و فنی، قزوین-رشت