پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی، شیوه های یادگیری و فراشناخت با تفکر انتقادی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی دانشجویان کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی 90-91 تشکیل داده است. نمونه این پژوهش شامل 240 دانشجو (130 دختر، 110 پسر) بود که به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه پنج عاملی نئو (ffi-neo) مک کری و کوستا (1985)، پرسشنامه سبک های یادگیری کلب (lsl)، پرسشنامه آگاهی فراشناختی (mai) شرا و دنیسون (1994) و آزمون مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا فرم ب (cctst-b) می باشد. نتایج همبستگی ساده نشان داد که ویژگی های شخصیتی (به جز توافق، برونگرایی و روان نژندی) با تفکر انتقادی رابطه مثبت و معنی دار؛ شیوه های یادگیری (به جز تجربه عینی) با تفکر انتقادی رابطه مثبت و معنی دار و ابعاد فراشناختی (دانش شناخت و تنظیم شناخت) با تفکر انتقادی رابطه مثبت و معنی دار دارند. نتایج حاصل از رگرسیون نیز نشان داد که در پیش بینی تفکر انتقادی متغیرهای ویژگی های شخصیتی (بازبودن به تجربه، وجدانی بودن، توافق، برون گرایی و روان نژندی)، شیوه های یادگیری (تجربه عینی، مفهوم سازی انتزاعی، مشاهده تأملی و آزمایشگری فعال) و فراشناخت (دانش شناخت و تنظیم شناخت) نقش مهمی ایفا می کنند. نتایج حاصل از تحلیل کاننی نیز نشان داد که ترکیب خطی مهارت های تفکر انتقادی (تحلیل، ارزیابی و استنباط) با ترکیب خطی عوامل تمایلاتی-شناختی (بازبودن به تجربه، وجدانی بودن، توافق، برونگرایی، روان نژندی، تجربه عینی، مفهوم سازی انتزاعی، مشاهده تأملی، آزمایشگری فعال، دانش شناخت و تنظیم شناخت) همراه است.