چکیده رمان عامه پسند، در جایگاه مقابل رمان جدی یا روشنفکری قرار می گیرد و به رمان هایی با سطح نازل و اغلب دارای ضعف های اساسی در ساختار و محتوا اطلاق می شودکه فروش خوبی دارند. تعریف مذکور از رمان عامه پسند، گاه آثاری با سطوح و ساختار بسیار متفاوت را در برمی گیرد که این مسئله از جمله مشکلات ارزش‎گذاری و نقد این گونه رمان ها محسوب می شود. از سوی دیگر، زن بودن نویسندگان می بایست تفاوت هایی را در نوع نگاه و شخصیت پردازی ها و غیره در این آثار به وجود آورد. پژوهش پیش رو به شیوه ی تحلیلی- توصیفی و با تأکید بر اهمیّت و تأثیر نقد و تحلیل در پیشرفت ادبیات داستانی انجام گردیده است .نقد ساختارگرایانه عناصر تشکیل دهنده ی داستان ها و عوامل ضعف و قدرت آن ها را مورد بحث قرار می دهد و نقد فمینیستی به تفاوت نوشتاری رمان ها با توجه به جنیّست نویسندگان و مباحث پیرامون زنان در آن ها می پردازد. مهم ترین نتایج به دست آمده در بخش ساختار، مربوط به نقاط ضعف پیرنگ و به ویژه پایان بندی، تعلیق و حقیقت مانندی داستان های عوام پسند و نقاط قوت و برتری آثار پیرزاد بر رمان های عوام پسند می باشد. در بخش نقد فمینیستی، انعکاس نگاه ویژه ی نویسندگان و حضور برجسته و متفاوت شخصیت های زن و طرح نیازها و احساسات آن ها در تعامل با مردان در آثار فمینیستی و غلبه ی مردسالاری و ضد فمینیسم و تقلیدی بودن دیدگاه، در اغلب آثار عوام پسند قابل توجه است. کلیدواژه ها: رمان عامه پسند، زویا پیرزاد، ساختار، فهیمه رحیمی، نسرین ثامنی، نقد فمینیستی، نقد و تحلیل