چکیده ناحیه ی شانه ضعیف ترین بخش بدن است و کاهش حمایت از شانه به سبب ضعف در عضلات شانه آن ناحیه می-تواند به ناهنجاری و آسیب منجر شود. در این پژوهش تأثیر تمرینات منتخب کششی قدرتی بر ناهنجاری شانه به جلو و عملکرد ریوی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی بررسی شده است. از بین دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی 4 مدرسه از شهرستان نورآباد، با استفاده از صفحه شطرنجی، افراد با وضعیت شانه به جلو و وضعیت نرمال غربالگری شده و از بین آنها 20 نفر شانه به جلو و 20 نفر با وضعیت نرمال با دامنه سنی 9-12 سال بصورت تصادفی گزینش شدند. پس از تکمیل فرم های پرسشنامه و رضایت نامه، وضعیت شانه به جلو با دستگاه چهارگوش دوگانه، و ظرفیت حیاتی آهسته و ظرفیت حیاتی فشاری با دستگاه اسپیرومتر ارزیابی شدند. هر کدام از دو گروه، با توجه به فاصله شانه از دیوار، به گروههای همگن کنترل و تجربی تفکیک شدند و آزمودنی های تجربی پروتکل اصلاحی درمانی 6 هفته ای( 18 جلسه ) را اجرا کردند. نتایج نشان داد که تمرین در گروه شانه به جلو، باعث تعدیل معنی دار 12 درصدی ناهنجاری شانه به جلو شده ولی در گروه نرمال تأثیر معنی داری مشاهده نشد. ظرفیت حیاتی آهسته و فشاری در گروه تجربی شانه به جلو به ترتیب 6 و 6/4 درصد افزایش یافت ولی این افزایش در گروه تجربی نرمال معنی دار نبود. با این حال، بین اثر تمرینات بر ظرفیت حیاتی آهسته دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شانه به جلو و دانش آموزان نرمال اختلاف معنی داری وجود نداشت. بین تغییرات شانه به جلو، svc و fvc گروه fsp و گروه np رابطه معنی داری وجود نداشت. نتیجه اینکه اجرای تمرینات منتخب اصلاحی موجب بهبود وضعیت شانه به جلو و افزایش ظرفیت حیاتی آهسته و فشاری گروه تجربیfsp شد ولی بر وضعیت شانه و عملکرد ریوی گروه np تأثیر معنی داری نداشت. بین تغییرات شانه به جلو و ظرفیت حیاتی آهسته و فشاری رابطه معنی داری وجود نداشت.