هدف: معلولیت می‎تواند در اثر حوادثی همچون جنگ ایجاد شده باشد، که گاه عضو فعال، ارشد و دلسوز خانواده، یعنی پدر، را متأثر می‎سازد و فرزندان نیز با تأثیرپذیری از این مسئله، دچار مشکلات جدیدی می‎شوند، با توجه به ابعاد روانشناختی جانبازی و تأثیر آن بر خانواده و فرزندان جانبازان، هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مفاهیم واقعیت‎درمانی بر افزایش امیدواری فرزندان دختر جانبازان شهر رشت می‎باشد. مواد و روش پژوهش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش انجام شد. گروه نمونه از میان فرزندان دختر جانبازان دبیرستان فاطمه الزهرا (شاهد) رشت در مقطع دوم و سوم دبیرستان براساس نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. ابتدا پرسش‎نامه افسردگی بک (bdi-ii) اجرا شد و 30 نفر از افرادی که نمره افسردگی در حد خفیف داشتند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره کنترل و آزمایش قرار گرفتند. در مرحله پیش‎آزمون پرسش‎نامه امیدواری نوجوانان روی هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش به مدت 8جلسه 90دقیقه‎ای در معرض مداخله آموزش مفاهیم واقعیت‎درمانی قرار گرفت ولی گروه کنترل در طول این مدت از هیچ مداخله رسمی بهرمند نشد. 2هفته پس از اتمام مداخله، پس آزمون با تکمیل دوباره پرسش‎نامه امیدواری نوجوانان در هر دو گروه اجرا گردید. یافته ها: برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده گردید. یافته‎ها در سطح 0.01درصد حاکی از تفاوت معنی دار میانگین ها به نفع گروه آزمایش بوده و به این ترتیب فرض صفر رد شده است. بحث و نتیجه گیری: براساس یافته‎های این پژوهش می‎توان نتیجه گرفت که آموزش گروهی واقعیت‎درمانی بر افزایش امیدواری فرزندان دختر جانبازان موثر بوده است.