امروزه طراحی وب سایت های کتابخانه ای بخشی جداناپذیر از ارائه خدمات کتابخانه ای با استفاده از اینترنت و امکانات آن از جمله وب است. کتابخانه های عمومی از انواع کتابخانه هایی است که زمینه ایجاد و طراحی وب سایت کتابخانه ای در آنها وجود دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل وب سایت های کتابخانه های عمومی موجود در ایران به منظور ارائه الگوی پیشنهادی برای طراحی وب سایت کتابخانه های عمومی می باشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش مورد استفاده در انجام این پژوهش از نوع پیمایش با رویکرد وب سنجی است، که با استفاده از چک لیست مک اینرلی، در دو بخش محتوایی و ساختاری به ارزیابی وب سایت های کتابخانه های عمومی به منظور ارائه طرح پیشنهادی پرداخته شد. تعداد وب سایت های کتابخانه عمومی موجود در این پژوهش با توجه به محدودیت آنها 11 وب سایت بود، که همگی در جامعه آماری لحاظ شدند. نتایج نشان داد بیشتر وب سایت ها از یک الگوی مشخص برای طراحی استفاده نکرده و با چک لیست هم خوانی ناچیزی داشتند، مثلاً از جهت ویژگی های محتوایی، وب سایت کتابخانه آستان قدس رضوی در بهترین وضعیت بود. وب سایت کتابخانه عمومی تبریز در حد متوسطی قرار داشت، و وب سایت کتابخانه عمومی علامه امینی پایین ترین نمره را کسب نمود. از جهت ویژگی های ساختاری، کتابخانه عمومی آستان قدس رضوی در رتبه نخست، کتابخانه عمومی حسینیه ارشاد در حد متوسط و وب سایت کتابخانه عمومی علامه امینی در پایین ترین رتبه قرار داشت. این پژوهش ضمن ارزیابی وب سایت های کتابخانه های عمومی با چک لیست، به ارائه یک طرح پیشنهادی برای طراحی وب سایت کتابخانه های عمومی در ایران پرداخته است. نتایج این پژوهش می تواند برای متولیان کتابخانه های عمومی و از جمله نهاد کتابخانه های عمومی کشور مفید باشد.

این تحقیق به منظور بررسی اثرات روغن کانولا و روغن پونه کوهی بر تجزیه پذیری، عملکرد و خصوصیات لاشه انجام شد. در آزمایش اول، تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک، پروتئین خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی با استفاده از روش کیسه نایلونی و با سه رأس گوسفند فیستوله دار نژاد زل تغذیه شده در سطح نگهداری، اندازه گیری شد. زمان انکوباسیون شامل صفر، 4، 8، 16، 24، 36، 48، 72 و 96 ساعت بود. نتایج نشان داد که بخش سریع، کند و بالقوه قابل تجزیه پروتئین در تیمار شاهد بیشترین و در تیمار حاوی ترکیب روغن کانولا و روغن پونه کوهی کمترین مقدار بود. در آزمایش دوم، 16 رأس بره نر نژاد آتابای با میانگین وزن اولیه 2 ± 25 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار به مدت 80 روز، پروار شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره شاهد بر پایه جو و سیلاژ ذرت بدون روغن کانولا و روغن پونه کوهی، 2- جیره شاهد مکمل شده با 2 درصد روغن کانولا (بر اساس ماده خشک)، 3- جیره شاهد مکمل شده با 2 درصد روغن کانولا و 2/0 درصد روغن پونه کوهی (بر اساس ماده خشک) و 4- جیره شاهد مکمل شده با 2/0 درصد روغن پونه کوهی(بر اساس ماده خشک) بودند. گوسفندانی که از جیره حاوی روغن کانولا و روغن پونه کوهی تغذیه کردند دارای بیشترین وزن لاشه پر، لاشه گرم و ران بودند (05/0>p). همچنین در گوسفندان پروار شده با تیمارهای حاوی روغن پونه کوهی و تیمار شاهد به ترتیب دارای کمترین و بیشترین مقدار چربی در محوطه بطنی و وزن نیم دنبه بودند(05/0>p). در آزمایش سوم، مقدار تیوباربیوتیک اسید در تیمار حاوی روغن پونه کوهی و در تیمار حاوی روغن کانولا در هفته نهم بعد از کشتار به ترتیب کمترین و بیشترین مقدار بود (05/0>p). مقدار ph در تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نداشتند. همچنین افزودن تیمار های آزمایشی به جیره بر شاخص l تأثیری نداشت، اما شاخص های a و b تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند(05/0>p).در آزمایش چهارم، مقدار حجم گاز تولیدی در تیمار حاوی ترکیب روغن کانولا و روغن ضروری پونه کوهی کمترین و در تیمار شاهد بیشترین مقدار بود.

استفاده از گیاهان دارویی در سلامتی انسان اهمیت به¬سزایی دارد، چون ترکیبات موجود در آن دارای حداقل عوارض جانبی می¬باشند. این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیرات مختلف عصاره پودر شده چای-کوهی و آنتی بیوتیک نئومایسین بر عملکرد، برخی ویژگی ¬های لاشه، کیفیت گوشت و فراسنجه¬های خونی جوجه های گوشتی انجام شد. در این پژوهش از 180 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 یک روزه استفاده شد. پژوهش طی شش هفته و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و پنج تیمار و 12 قطعه جوجه نر در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد، سه سطح عصاره پودر شده چای کوهی (25، 50 و 75 میلی¬گرم در¬کیلوگرم¬ جیره)، و آنتی¬بیوتیک نئومایسین (2/0 گرم¬در¬کیلوگرم) بود. خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، ویژگی¬های لاشه، فراسنجه-های¬خونی و ویژگی¬های فیزیکی و شیمیایی گوشت اندازه گیری شدند. در دوره¬ی پایانی، گروه آنتی-بیوتیک و گروهی که با غلظت 50 میلی¬گرم چای¬کوهی تغذیه شده بودند و در کل دوره، تیمار های مکمل شده با غلظت 50¬ میلی¬گرم چای¬کوهی نسبت به سایر تیمارهای چای¬کوهی کمترین ضریب تبدیل را داشتند (05/0p<). صفات لاشه تفاوت معنی¬داری را بین تیمار¬های مختلف نشان نداد. گروه تغذیه شده با غلظت 50 میلی¬گرم چا¬ی¬کوهی کمترین درصد چربی حفره شکمی را نسبت به تیمار های شاهد و آنتی بیوتیک داشتند (05/0p<). در سه هفتگی، غلظت کلسترول در تیمار 75 میلی¬گرم چای¬کوهی و غلظت hdl پلاسما در تیمارها¬ی، 50 و 75 میلی¬گرم چای کوهی نسبت به گروه آنتی بیوتیک کاهش معنی-داری داشت. در شش هفتگی غلظت کلسترول و hdl پلاسما در تیمار 75 میلی¬گرم چای¬کوهی نسبت به تیمار آنتی بیوتیک کاهش معنی¬داری داشت (05/0>p). افزودن چای¬کوهی به ¬طور معنی¬داری ماده خشک سینه و ران+ساق را افزایش و پروتین را کاهش داد. تاثیر تیمار¬ها بر کیفیت فیزیکی گوشت سینه (سختی، چسبندگی، قابلیت جویدن، الاستیسیته و پیوستگی)، معنی¬دار نبود (05/0p<). در تست فشاری، تاثیر تیمار¬ها بر پارامتر تغییر در سختی سینه و ران معنی دار نبود(05/0<p). بیشترین سختی سینه در تست فشاری در تیمار مکمل شده با آنتی بیوتیک مشاهده شد. یافته¬های حاصل از این پژوهش نشان داد که چای¬کوهی احتمالا می¬تواند جایگزین خوبی به جای آنتی بیوتیک در جیره¬ی جوجه¬های گوشتی باشد.

چکیده: در این پژوهش شرایط تولید سوریمی ماهی کپور نقره ای با تغییر متغیرهای زمان شستشو (5، 10 و 15 دقیقه)، دفعات شستشو (1، 3 و 5 دفعه) و نسبت آب به گوشت (1:2، 1:4 و 1:6) با استفاده از روش سطح پاسخ بهینه سازی شد. بدین منظور با استفاده از نرم افزار design expert طرح مرکب مرکزی با 6 تکرار در نقطه مرکزی طراحی شد. متغیرهای وابسته یا پاسخ ها شامل رنگ، محتوای پروتئین، ظرفیت نگهداری آب، بازدهی، ph و خواص بافتی (سختی، چسبندگی، بهم پیوستگی، خاصیت ارتجاعی و خاصیت صمغی) اندازه گیری شدند. شرایط عمل آوری 4 دفعه شستشو با زمان شستشوی 10 دقیقه و نسبت آب / گوشت 85/2: 1 بعنوان شرایط بهینه بدست آمد. که بر این اساس بهترین پاسخ برای محتوای پروتئین %19/76، پاسخ a* 23/7-، پاسخ b* 14/11، روشنایی %10/87، سفیدی %60/81، سختی n 10/24، چسبندگی mj 85/0، بهم پیوستگی 5/0، خاصیت صمغی n3/13، خاصیت ارتجاعی mm 25/11، ظرفیت نگهداری آب %12/88، بازدهی %99/87 و ph 53/7 در شرایط بهینه بدست آمد. بررسی ضرایب r2 و فقدان تناسب نشان داد که مدل های حاصل از این آزمایش از تناسب و اطمینان خوبی برای پیش بینی پاسخ های مورد نظر برخوردار بودند.

در این پژوهش به منظور معرفی راهکاری جهت ارزش افزایی به محصولات جنبی (سر ماهی) ماهی تون زرده (euthynnus affinis) اقدام به تولید پودر پروتئینی از این مواد خام گردید. پودر پروتئین عضله این ماهیان به عنوان نمونه شاهد در نظر گرفته شد. ترکیب اسید آمینه پودر پروتئینی تهیه شده از عضله و سر ماهی تون اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند اما نسبت کل اسیدهای آمینه ضروری به کل اسیدهای آمینه (teaa/taa) در پودر پروتئین سر ماهی کاهش و در پودر پروتئین عضله افزایش یافت. خواص عملکردی، ویژگی¬¬های بافتی و خواص رئولوژیک پودرهای پروتئینی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج سنجش خواص عملکردی نشان داد که ظرفیت نگهداری آب، ظرفیت امولسیونی و ظرفیت جذب روغن در پودر پروتئینی عضله به طور معنی داری بیشتر از پودر سر بوده در حالیکه میزان جذب آب و پایداری امولسیونی پودر پروتئینی سر بیشتر از پودر عضله بود (05/0>p). در خصوص پارامترهای رنگ مشاهده گردید که مقادیر l* و b* در پودر پروتئینی سر کمتر و مقدار a* آن بالاتر از پودر پروتئینی عضله بود که این مقادیر منجر به تولید پودری با سفیدی کمتر از قسمت سر ماهی گردید. در ادامه با بررسی خواص ویسکوالاستیک، با وجود دامنه خطی بین مدول ذخیره (g) و مدول افت (g") در آزمایش های تنش روبشی و فرکانس روبشی، ویژگی¬های بافتی هر دو نوع پودر پروتئینی بسیار ضعیف گزارش شد. با انجام آزمایش روبش دمایی از 10 الی 80 درجه سانتی گراد، مقادیر مدول ذخیره در ژل تولید شده از هر دو نوع پودر پروتئینی سر و عضله بسیار پایین بود که این آزمایش نیز تاییدی بر قابلیت ضعیف پودرهای تولید شده در تشکیل شبکه سه بعدی ژل الاستیک بود. تهیه سوریمی از فیله این ماهی و بررسی ویژگی های بافتی آن نشان داد.

در این مطالعه اثرات آنتی¬اکسیدانی و آنتی¬باکتریایی اسانس مرزنجوش بر ماندگاری سوریمی در طول دوره نگهداری در انجماد مورد بررسی قرار گرفت. بعد از تهیه سوریمی به روش دستی، نیمی از آن به عنوان تیمار شاهد با نگهدارنده¬های انجماد و نیم دیگر آن به عنوان تیمار سوریمی حاوی 5/0 درصد (وزن به حجم) اسانس مرزنجوش، پس از مخلوط¬کردن با اسانس، در پلاستیک¬های مخصوص فریزر بسته¬بندی و در دمای ۱۸- درجه سانتی¬گراد به مدت ۰، ۱، 3 و 6 ماه نگهداری شدند. نتایج نشان داد که، پس از گذشت 6 ماه نگهداری در حالت انجماد، اختلاف معنی-داری بین درصد خاکستر در دو تیمار وجود نداشت، اما میزان پروتئین و چربی در تیمار شاهد (سوریمی بدون افزودنی) نسبت به سوریمی حاوی 5/0 درصد اسانس مرزنجوش کمتر بود(05/0p<). همچنین میزان tba و tvn و پراکسید سوریمی عمل¬آوری شده با اسانس مرزنجوش نسبت به شاهد در تمام ماه¬ها دارای روند کاهشی معنی¬دار بود. میزان باکتری¬های سرماگرا و سودوموناس¬ها در هر دو تیمار در ماه¬های صفر، اول و سوم مشابه بود. اما در پایان ماه ششم میزان باکتری¬ها در تیمار سوریمی عمل¬آوری شده به طور معنی¬داری نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. با¬توجه به نتایج حاصل از آنالیز شاخص¬های رنگی، برخلاف شاخص قرمزی (a*) که در کل دوره فاقد اختلاف معنی¬دار بود، شاخص سفیدی (whiteness*) و زردی (b*) در ماه اول و ششم، روشنایی (l*) در ماه اول، سوم و ششم در تیمار حاوی اسانس نسبت تیمار شاهد دارای اختلاف معنی¬دار بودند (05/0>p). در کل می¬توان نتیجه¬گیری کرد که، اضافه-کردن 5/0 درصد اسانس مرزنجوش به سوریمی می¬تواند باعث افزایش خواص آنتی¬میکروبی و آنتی¬اکسیدانی آن شود و روند فساد میکروبی و اکسیداسیونی را به طور معنی¬داری کاهش دهد.

این پژوهش با هدف بهینه سازی شرایط تولید پروتئین آبکافت شده از سر و بازوی ماهی مرکب ببری (sepia pharaonis) و بررسی خواص کارکردی پودر پروتئین حاصله از قبیل حلالیت، ظرفیت جذب چربی، ظرفیت امولسیون کنندگی و ظرفیت کف کنندگی صورت پذیرفت. جهت بهینه سازی شرایط تولید پروتئین آبکافت شده از لحاظ دما، ph و نسبت آنزیم به سوبسترا از روش سطح پاسخ (rsm) بر اساس طرح باکس-بنکن استفاده شد. در این مطالعه، اثر سه فاکتور نسبت آنزیم به سوبسترا، دما و ph روی درجه ی آبکافت و بازیافت نیتروژنی به عنوان سطح پاسخ مورد بررسی قرار گرفت. مدل ریاضی، برازش خوبی با داده های آزمایش داشت، زیرا 2r معادل 0.98 برای درجه آبکافت و معادل 0.96 برای بازیافت نیتروژنی نشان داد که قسمت عمده تغییرات درون محدوده آزمایش توسط مدل قابل توضیح است. براساس نتایج به دست آمده، شرایط بهینه از لحاظ دما، ph و نسبت آنزیم به سوبسترا به ترتیب عبارت بودند از دمای 52.97 درجه ی سانتی گراد، 8.49: ph، و نسبت آنزیم به سوبسترای 1.99 درصد، که منجر به درجه آبکافت معادل 14.53 درصد و بازیافت نیتروژنی معادل 36.86 درصد گردید. عدم معنی داری در فاکتور فقدان برازش در این مطالعه نیز گواهی بر قابلیت مدل در پیش بینی دامنه های مورد استفاده در این آزمایش می باشد. جهت تایید شرایط پیشنهادی معادله ریاضی، پروتئین آبکافت شده با شرایط پیشنهاد شده ی مدل تولید گردید که درجه ی آبکافت آن 16.8 درصد و بازیافت نیتروژنی آن 37.59 درصد به دست آمد، که مطابق با هدف این تحقیق یعنی تولید پروتئین آبکافت شده با حداکثر درجه ی آبکافت و بازیافت نیتروژنی بود. سپس خواص کارکردی پروتئین حاصل از شرایط بهینه اندازه گیری شد که حلالیت، ظرفیت جذب چربی، ظرفیت امولسیون کنندگی و ظرفیت کف کنندگی این پودر پروتئینی به ترتیب برابر با 64.8 درصد در ph=9 0.4 میلی لیتر روغن بر گرم پروتئین، 5 درصد و 15درصد بود، که نشان داد پودر پروتئین آبکافت شده حاصل از سر و بازوی ماهی مرکب ببری، از نظر خواص کارکردی ضعیف می باشد، ولی با این وجود بررسی ترکیب آمینو اسیدی پروتئین آبکافت شده سر و بازوی ماهی مرکب ببری نشان داد که این پروتئین دارای ارزش غذایی بالایی است. بطوری که نسبت میزان اسیدهای آمینه ی ضروری به کل اسیدهای آمینه در پروتئین آبکافتی برابر با 55.6 درصد بود و این نسبت برای میزان اسیدهای آمینه ی ضروری به غیرضروری برابر با 1.25 بود. شاخص شیمیایی پروتئین آبکافت شده ی سر و بازوی ماهی مرکب نیز نشان داد که این پروتئین دارای مقادیر بالای اسیدهای آمینه ضروری است و نیاز یک انسان بالغ را به اسیدهای آمینه ضروری (پروتئین استاندارد fao/who) برآورده می کند، اما در مقایسه با نیازهای ماهی کپور (پروتئین استاندارد nrc)، از نظر اسیدهای آمینه ی فنیل آلانین و ترئونین، محدود کننده می باشد. همچنین این پروتئین نرخ کارایی بالایی از خود نشان داد.