دو رویکرد حفظ منابع و طراحی بر اساس چرخه حیات دو مسأله ایست که هدف این پژوهش می باشد. در حوزه انرژی، کاهش منابع انرژی و به دنبال آن آلودگی های زیست محیطی از مسایل مهم آن می باشند. ساختمان ها به عنوان عامل اصلی در هدر دادن منابع انرژی و ایجاد آلودگی می باشند. بدین صورت که چیزی در حدود ?? تا ?? درصد انتشار مربوط به گازهای حاصل از تولید انرژی که منجر به آلودگی هوا می شود، توسط ساختمان ها اتفاق می افتد. در نتیجه برای کاهش مصرف انرژی و به تبع آن کاهش انتشار گازهای آلوده کننده راهکاری جز، استفاده از انرژی های ایستا که هیچ گونه تولید آلودگی در مصرف آنها وجود ندارد موجود نمی باشد. از طرف دیگر این گونه منابع انرژی به صورت رایگان می تواند مورد استفاده قرار گیرد و لذا هزینه ای در قبال برخورداری از این منابع بر عهده مصرف کننده نمی باشد. از جمله این انرژی ها، انرژی خورشیدی است که درکشور ما و به خصوص در ناحیه ی مرکزی آن به جهت قرارگیری در منطقه گرم و خشک به وفور یافت می شود. نبود یک مرکز تحقیقات انرژی در شهر تاریخی و سرسبز اصفهان که در سالیان گذشته الگوی معماری و شهرسازی بوده است یکی از نقاط ضعف این استان هم به لحاظ معماری و هم از لحاظ زیست محیطی می باشد. از طرف دیگر در رویکرد طراحی بر اساس چرخه حیات، تولید زباله و مسایل مرتبط با آن یکی دیگر از حوزه هایی است که باید به آن پرداخته شودکه می تواند به دلیل عدم آگاهی مدیریت و پرسنل فعال و نحوه بر خورد اکولوژیکی این افراد با این معضل باشد تبدیل به یکی از موضوعات مهم در زمینه ناسازگاری با محیط زیست در کشور ما شده است. با توجه به مسائل مطرح شده و نیازهای پایه،احداث اولین مرکز علمی- پژوهشی- تحقیقاتی در زمینه های فناوری اکولوژی و سازگار با چرخه های طبیعت در اصفهان می تواند یکی از گزینه های مورد نظر جهت حل این مشکل باشد.