نام پژوهشگر: بهاره میرزاخانی
بهاره میرزاخانی منیژه قهرودی تالی
دریاچه میقان، یکی از بسترهایی است که شواهد تغییرات اقلیمی را بصورت سطوحی از رسوبات آواری و تبخیری حفظ کرده است. این دریاچه، حوضه آبریز خود به مساحت حدود 5528 کیلومتر مربع را زهکشی می کند و در حال حاضر دارای اقلیمی خشک، با تبخیر بیش از بارش است. شرایط اقلیمی و زمین شناسی آن، سبب شده است که این دریاچه به شکل پلایا تحول یابد. در حالی که بسترهای سیلابی اطراف دریاچه، نشان دهنده اقلیم با بارش بیشتر در این حوضه است. این پژوهش با هدف شناسایی تغییرات دریاچه میقان انجام شده است. از نقشه های توپوگرافی1: 50000،مدل رقومی ارتفاع منطقه در مقیاس 1: 25000 تصاویر ماهواره ای etm+ و irsp6 ، نقشه زمین شناسی 1: 50000و مشاهدات میدانی استفاده شده است. تحلیل مولفه های اصلی برای شناسایی سطوح اطراف دریاچه در محیط نرم افزار erdas استفاده شده و نتایج آنالیز به کمک مشاهدات میدانی و نمونه گیری های موجود، ارزیابی شده است.نتایج بدست آمده نشان داد که دریاچه میقان در آخرین دوره سرد، مساحتی معادل 129 کیلومتر مربع را داشته است. به دلیل وجود فرمهای ساخته شده از کانی های تبخیری از جمله کلسیت، ژیپس و هالیت، می توان دریافت که کاهش بارش و افزایش تبخیر سبب کوچکتر شدن دریاچه شده است و تغییر سطح دریاچه سبب شده که کانی های تبخیری بر اساس میزان حلالیت خود رسوب نمایند. در نتیجه سطوحی از فرمهای متعدد را بر جای گذاشته است.