نام پژوهشگر: خدیجه عزیزی هانه گرمله
خدیجه عزیزی هانه گرمله حبیب الله بیابانگرد
منطقه کانی زایی طلای سرکهنو در 150 کیلومتری جنوب زاهدان و در 20 کیلومتری روستای سیاه جنگل در شمال کوه تفتان در استان سیستان و بلوچستان، جنوب شرق ایران واقع شده است. این منطقه از نظر زمین شناختی در زون شرق ایران واقع و در ارتباط با کمربند ماگمایی شمال مکران می باشد. زمین شناسی منطقه مورد مطالعه شامل سنگ های افیولیتی کرتاسه، فلیش های ائوسن، توده های نفوذی الیگومیوسن و محصولات آتشفشان تفتان می باشد. کانی زایی هیپوژن در منطقه سرکهنو را می توان به دو نوع کانی زایی پراکنده و کانی زایی رگه ای و رگچه ای تقسیم بندی کرد. در بخش مرکزی محدوده دگرسان شده سرکهنو رگه سیلیسی با ستبرا و کانی زایی رخنمون دارد. در اطراف این رگه، دگرسانی های فیلیک، آرژیلیک، و پروپلیتیک رخ داده است و دگرسانی پتاسیک به احتمال در عمق تشکیل شده است. بر اساس مطالعات پتروگرافی، ریز کاو الکترونی و پراش اشعه ایکس از نمونه های گرفته شده از سنگ های زون های دگرسانی و کانی زایی شده مشخص گردید که کانی های پلاژیوکلاز، کوارتز، هورنبلند و بیوتیت مهمترین کانی های سنگ های دیوریتی، داسیتی و آندزیتی منطقه به شمار می روند در حالیکه کانی های رسی و سریسیت در زون های دگرسانی فراوان هستند، کانه های پیریت، کالکوپیریت، کوولیت، کوپریت و مالاکیت کانه های زون کانی زایی هستند. کوارتز موجود در رگه سیلیسی حاوی میان بارهای سیال غنی از گاز و چند فازی جامد می باشد. در میان بارهای سیال چند فازی جامد درجه شوری بالا (بالای 80 درصد وزنی معادل نمک طعام) و همچنین درجه حرات همگن شدن برای این میانبارها بالای 500 درجه سانتی گراد می باشد. میان بارهای سیال موجود در کوارتز دارای ویژگیهایی هستند که برای کانسارهای پورفیری توصیف شده اند.