سود بعنوان مهمترین محصول سیستم اطلاعاتی حسابداری باید از کیفیت قابل قبولی برخوردار باشد. کیفیت سود مفهومی وسیع و با ابعاد مختلف است. در ادبیات حسابداری عدم دستکاری سود (فقدان مدیریت سود) و تاثیر پذیری بهنگام از اخبار بد (محافظه کاری مشروط) از جنبه های کیفیت بالای سود محسوب می شود. به همین دلیل از طریق بررسی وضعیت مدیریت سود در شرکت های درمانده مالی و وضعیت محافظه کاری مشروط آنان، کیفیت سود شرکتهای مذکور مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و با همین جنبه های کیفیت سود شرکتهای غیر درمانده (سالم) مقایسه گردید. این پژوهش با استفاده از اطلاعات شرکتهای پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران و در دوره زمانی سالهای 1380 الی 1388 انجام گردید. نتایج تحقیق بیانگر این است که شرکتهای درمانده مالی سودهای خود را در سه سال قبل از ورشکستگی به شکل افزایشی مدیریت می کنند. انجام این مدیریت به دو طریق دستکاری اقلام تعهدی و فعالیتهای واقعی مورد آزمون قرار گرفت و مشخص گردید که شرکتهای درمانده مالی بیشتر از شرکتهای سالم از طریق فعالیتهای واقعی سودهای خود را مدیریت می کنند، درحالیکه شرکتهای سالم اینکار را بیشتر از طریق اقلام تعهدی انجام می دهند. همچنین در این پژوهش با استفاده از مدل بال و شیوا کومار وضعیت محافظه کاری مشروط درشرکتهای درمانده و غیر درمانده مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت و مشخص گردید که میزان محافظه کاریمشروط در شرکتهای درمانده بیشتر از شرکتهای غیر درمانده می باشد، یعنی سودهای شرکتهای غیر درماندهجسورانه تر از شرکتهای درمانده می باشد و در نتیجه از این لحاظ کیفیت سود در شرکتهای درمانده بالاتر از شرکتهای غیر درمانده است.

مدیران خوش بین که اطمینان بیش از حد به عملکرد شرکت دارند، بازده های غیرعادی شرکت خود را بیش از واقع برآورد می نمایند. تحقیقات پیشین نشان داده اند که اطمینان بیش از حد مدیر، روی سیاست های سرمایه گذاری، تامین مالی و تقسیم سود شرکت تاثیر گذار است. همچنین، میزان اطمینان بیش از واقع مدیران موجب اعمال سطوح متفاوت محافظه کاری می شود. تحقیق حاضر به دنبال بررسی رابطه بین اطمینان بیش از حد مدیر و محافظه کاری حسابداری در شرکت های ورشکسته و غیر ورشکسته بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1382 تا 1390 می باشد. بدین منظور، برای سنجش اطمینان بیش از حد مدیران از شاخص شراند و زچمن (2011) استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که بین اطمینان بیش از حد مدیران و محافظه کاری مشروط رابطه منفی و معناداری وجود دارد ولی بین اطمینان بیش از حد مدیران و محافظه کاری نامشروط رابطه منفی و معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان می دهد که ورشکسته بودن و نبودن شرکتها تاثیری روی رابطه بین اطمینان بیش از حد مدیران و محافظه کاری مشروط و نامشروط ندارد.