پژوهش حاضر به بررسی نظام واکه ای زبان فارسی معیار از منظر آواشناسی صوت شناختی می پردازد. هدف تعیین بسامد پایه، بسامد سه سازه نخست، شدت و میزان دیرش هر یک از شش واکه ساده زبان فارسی معیار است. همچنین تاثیر واج پیشین بر تمامی متغیرهای نامبرده شده مورد بررسی قرار گرفت. ده (زن) گویشور زبان فارسی معیار هر شش واکه زبان فارسی را در بافت cvb در اتاق آکوستیک تلفظ کردند. به منظور این که تاثیر واج پیشین بر کیفیت واکه مشخص گردد، 18 همخوان از 23 همخوان زبان فارسی در جایگاه همخوان اول این بافت قرار گرفتند. در مجموع 1140 داده جمع آوری شد که با نرم افزار تحلیل صوت پرات مورد بررسی صوت شناختی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این بررسی توسط نرم افزار آماری اس پی اس اس مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد، جایگاه و شیوه تولید همخوان می تواند بر بسامد سازه دوم واکه ها تاثیرگذار باشد. همچنین وضعیت واکداری همخوان پیشین نیز می تواند بسامد سازه اول و مقدار دیرش واکه را دستخوش تغییر سازد. بسامد سازه سوم، شدت و بسامد پایه هیچ یک از واکه ها از همخوان پیشین تاثیری نپذیرفت. این آزمایش هم چنین نشان داد، واکه /i/ پیشین ترین واکه و /u/ پسین ترین واکه زبان فارسی هستند. از نظر افراشتگی نیز واکه /i/ بالاترین جایگاه و واکه /a/ پائین ترین آن را داراست