در پی وقوع رسوایی های مالی و تصویب قانون ساربینز اکسلی در سال 2002، مسئله تجدید ارائه صورتهای مالی در سال های اخیر بیش از پیش مورد توجه محققین قرار گرفته است. تجدید ارائه صورتهای مالی قابلیت اتکای صورتهای مالی را مخدوش ساخته و باعث بروز مشکلات و ابهامات فراوان برای استفاده کنندگان گزارش های مالی می گردد. بااین وجود، در حال حاضر تجدید ارائه صورت های مالی در ایران به صورت نسبتا گسترده ای مورد استفاده شرکت ها قرار می گیرد. این تحقیق در پی یافتن پاسخ این سوال است که آیا در صورت تجدید ارائه صورتهای مالی، اتکای سهامداران به سود هر سهم و جریانات نقدی تغییر می کند یا خیر. بدین منظور صورتهای مالی 219 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که در سالهای 1384 تا 1388 صورتهای مالی خود را تجدید ارائه نموده اند، همراه با سایر اطلاعات مرتبط، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که همبستگی بین بازده و سود هر سهم بعد از تجدید ارائه صورتهای مالی، نسبت به قبل از آن کاهش می یابد لکن بین بازده و جریان های نقدی عملیاتی رابطه معنی داری مشاهده نشد.