به منظور بررسی اثر کودهای زیستی بر کمیت و کیفیت گیاه دارویی گل راعی، آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه فاکتور که شامل کود فسفات زیستی (تلقیح و عدم تلقیح)، ورمی کمپوست (0، 5 و 10 تن در هکتار) و کود شیمیایی فسفر (0، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با هجده تیمار و سه تکرار در سال زراعی 1389 در مزرعه مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد به اجرا در آمد. همچنین یک کرت به عنوان تیمار شاهد شامل کودشیمیایی (n=250 kg/h، p2o5=200kg/h و k2o=100 kg/h ) برای مقایسه با کرت های کود زیستی در هر تکرار قرار داده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بیشترین عملکرد بیولوژیک، عملکرد سرشاخه گلدار، عملکرد هیپریسین و ارتفاع بوته در سطح دوم ورمی کمپوست بدست آمد و بین سطح دوم و سوم ورمی کمپوست اختلاف معنی داری وجود نداشت و این تیمار کودی بر میزان شاخص برداشت، کلروفیل کل و کلروفیل a و b اثر معنی داری نداشت. در این تحقیق اثرات متقابل دو فاکتور تلقیح بارور-2 و کود شیمیایی فسفر معنی دار شد، بطوریکه بیشترین میزان ارتفاع بوته، عملکرد سرشاخه گلدار، عملکرد بیولوژیک، عملکرد هیپریسین، کلروفیل a و کلروفیل b در تیمار تلقیح بارور-2 به همراه 100 کیلوگرم کود فسفره بدست آمد که در اکثر آنها مقدارشان با تیمار 200 کیلوگرم کود فسفره بدون تلقیح با بارور-2 اختلاف معنی داری نداشت. مقایسه شاهد شیمیایی با تیمارهای کود زیستی معنی دار گردید. بیشترین میزان عملکرد سرشاخه گلدار، عملکرد هیپریسین، عملکرد بیولوژیک، کلروفیل کل، کلروفیل b در تیمار 5 تن ورمی کمپوست و 200 کیلوگرم کود فسفره بدون تلقیح با بارور-2 بدست آمد که برتری محسوسی نسبت به تیمار شاهد از نظر عملکرد سرشاخه گلدار، عملکرد هیپریسین و عملکرد بیولوژیک داشتند. به نظر می رسد که کودهای بیولوژیک می توانند در کشاورزی پایدار به عنوان یک جایگزین برای کودهای شیمیایی در گیاه دارویی گل راعی مطرح باشد.