ساختار هندسی یا انسجام موجود در سوره های قرآن، یافته ای نو در تفسیر نگاری عصر ما و یک از مباحث پر نزاع در تفسیر قرآن است. در این نظریه مفسر می کوشد تا یکپارچگی و انسجام محتوایی میان آیات یک سوره را نشان دهد. بعضی قرآن پژوهان معاصر معتقدند، در پس تنوع و پراکندگی ظاهری در سوره های قرآن یک غرض و موضوع واحدی نهفته است و در بین همه آیات یک سوره رابطه ای نا گسستنی بر قرار است. اما تعدد موضوعاتی که به عنوان هدف یک سوره پیشنهاد شده از یک سو و فقدان معیار اطمینان بخش برای رسیدن به هدف مشترک برای یک سوره از سوی دیگر موجب شده که نظریه ساختار از مهمترین عامل برای کشف غرض سوره ها غافل باشد. زیرا تنها با تدّبر در آیات قرآن و تفّکر در کلام نورانی اهل بیتc می توان به غرض اصلی سوره ها و ساختار هندسی آنها دست، یافت. در این مقاله بنا داریم نظریه ساختار هندسی سوره ها را از زاویه تأویل بررسی کنیم. از مزایای ساختار هندسی تأویلی این استکه قابلیت تطبیق در تمامی سوره ها را دارد. این نوشتار در صدد جمع بندی اجمالی مباحث مطروحه در زمینه ساختار هندسی سوره ها و طرح راهکاری مطمئن است که می تواند به حل اختلافات تفسیری از طریق تأویل، و کشف هدف یک سوره منتهی شود و نگارنده در صدد پاسخ به این سوال است که آیا روایت (آیهٌ فینا و آیهٌ فی عدونا) که توسط اهل بیتc به عنوان هدف سوره محّمد? معین شده، در این سوره قابل دفاع می باشد؟ با بررسی آیات سوره محّمد? در یافتیم که آنچه توسط اهل بیتc به عنوان هدف سوره ترسیم شده (آیه فینا و آیه فی عدونا) در آیات سوره محّمد? تحقق پیدا کرده است.