هدف اصلی تحقیق حاضر مقایسه نحوه گذران اوقات فراغت و ابتلا به رفتارهای ضد اجتماعی در نوجوانان ورزشکار و غیر ورزشکار می باشد. روش پژوهش توصیفی بوده و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ای که روایی آن توسط اساتید مجرب و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ (85/0) تعیین شده این اطلاعات جمع آوری شده است. جامعه آماری شامل نوجوانان پسر سطح شهرستان سنندج می باشدکه از میان این افراد 100 نفر ورزشکار و100 نفرغیر ورزشکار بصورت خوشه ای تصادفی انتخاب شده اند. از آمار توصیفی برای توصیف ویژگی های آزمودنی ها و از آمار استنباطی شامل آزمونهای ضریب همبستگی خی دو دوطرفه برای مقایسه دو گروه آزمودنی و آزمون وی کرامر برای تعیین شدت همبستگی بین آزمودنی ها استفاده شده است. متغییرهای ملاک تحقیق شامل 10مورد (ازجمله: ارتباط باجنس مخالف، استعمال دخانیات، مصرف مشروبات الکلی، صدمه زدن به اموال عمومی، دعوا، سر و صدا درخیابان و سایر موارد) می باشد. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که بین گذران اوقات فراغت درمیان نوجوانان ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنادار وجود دارد و اینکه ورزش بجز در زمینه استعمال دخانیات جنبه پیشگیری از رفتارهای ضد اجتماعی را ندارد. این امر می تواند نشانگر وجود عوامل تاثیر گذاری درخانواده ها و جامعه درابتلای فرد به رفتارهای ضد اجتماعی باشد؛ با وجود چنین عوامل موثری ورزش سهم بسیار کمی را در عدم ابتلای نوجوان به رفتارهای ضد اجتماعی ایفا می کند.