هیدروژل های نانوکامپوزیتی با گروه های عاملی بسیاری که دارند باعث بهبود خواص حرارتی-مکانیکی و جذب آب محصولات می شوند. وینیل تری کلروسیلان با نانوذرات آلی-معدنی واکنش می دهد تا جانشین گروه های هیدروکسیل لبه های خاک رس شود. پلیمریزاسیون رادیکالی محصول بدست آمده با اکریلیک اسید باعث گرافت پلیمر به سطح مونت موریلونیت می شود. خصلت آبدوستی کلویزیتb30 از طریق گرافت پلی اکریلیک اسید به سطح آن بهبود می یابد. گرافت شیمیایی پلیمر به سطح خاک رس بوسیله طیف ir ft- ثابت می شود. هیدروژل های نانوکامپوزیتی با استفاده از اکریلیک اسید، کلویزیتb30 سایلیله شده و n,n-متیلن بیس آکریل آمید به عنوان کراسلینکر ساخته می شوند. لایه های سیلیکاتی به خوبی در ساختار هیدروژل پخش می شوند تا هیدروژل های نانوکامپوزیتی با منافذ بزرگتر ایجاد کنند. هیدروژل های نانوکامپوزیتی ساخته شده خواص حرارتی، مکانیکی و جذب آب بهتری از هیدروژل خالص دارند. ساختار هیدروژل های نانوکامپوزیتی بوسیله sem و xrd بررسی می شود. هیدروژل های نانوکامپوزیتی 7-1% کاملا ورقه ورقه هستند. هیدروژل های نانوکامپوزیتی جذب آب بالاتری را نسبت به هیدروژل خالص نشان می دهند.