در این پایان نامه از ساختار anfis برای مدل سازی سیستم های پیچیده که ارتباط بین ورودی- خروجی آنها را نمی توان با روش های تحلیلی بدست آورد، استفاده می شود. دقت مدل بدست آمده علاوه بر اینکه وابسته به نحوه طراحی ساختار شبکه anfis می باشد، به میزان دقت داده های ورودی- خروجی نیز بسیار وابسته است. معمولا در استخراج داده های ورودی-خروجی همواره خطاهای زیادی وجود دارد که باعث می شود مدل بدست آمده از دقت پایینی برخوردار باشد. با استفاده از روش مونت کارلو و در نظر گرفتن بازه نامعینی برای داده های ورودی-خروجی، مدلی استخراج می شود که نسبت به نامعینی موجود در داده ها مقاوم باشد. در طراحی بهینه ای ساختار anfis نیز از الگوریتم ژنتیک چندهدفی با درنظر گرفتن همزمان دو تابع هدف خطای مدل سازی و خطای پیش بینی برای بهینه نمودن پارامترهای توابع عضویت گوسی در ورودی سیستم anfis استفاده می شود. همچنین، برای بدست آوردن ضرایب خطی بخش خروجی anfis، روش svd که یک روش توانمند در حل دستگاه معادلات خطی که دارای نقاط منفرد هستند، بکار برده شده است. برای بهبود عملکرد سیستم علاوه بر بهینه سازی پارامترهای غیرخطی ورودی و خطی خروجی، به بهینه نمودن تابع عضویت پرداخته شده است. به عبارت دیگر، برای یافتن بهترین ترکیب تابع عضویت، مجموع تابع عضویت برای هر ورودی به عنوان تابع هدف سوم به سیستم اضافه شده است. به منظور محاسبه پارامترهای خطی خروجی نیز در کنار روش svd، از روش sne برای یافتن بهترین ضرایب خطی خروجی سیستم استفاده شده است. در همه موارد منحنی های پارتو که شامل نقاط بهینه غیر برتر هستند، ارائه می شوند و نقطه مصالحه طراحی پیشنهاد می گردد. مقایسه نتایج بدست آمده، برتری سیستم مدل شده با سه تابع هدف را نسبت به روش های قبلی در این زمینه نشان می دهد.