نگارگری در هر دوره می تواند به مثابه ی آینه ی تمام نمای مسائل مختلف و تحولات فرهنگی،اجتماعی، سیاسی حاکم بر یک جامعه باشد. امروزه بسیاری از تاریکی های فرهنگی دوران گذشته در ایران به واسطه مرور و بررسی نگارگری های سده های پیشین روشن تر گشته است. قابل توجه است نمونه های بسیار شاخص از این هنر در کشور فرانسه در دوران شکوه و کمال کتاب و کتابت یعنی گوتیک. اندکی تعمق در نگاره های مذکور، ویژگی های بارز نگارگری ایران از سده های گوناگون را یاد آور است . تاثیرات متقابل نگارگری ایران از ویژگی های نقاشی چین و حتی از اروپای شرقی در برخی از ادوار و همچنین وام گیری های مستقیم نگارگری فرانسه از مکتب های گوناگون نگارگری ایتالیا، مبحثی است که در نتیجه تحقیقات و بررسی های گوناگون در کتب مربوطه ذکر شده اند. اما مسئله قابل توجه آن است که: آیا ویژگی های مشترک میان نگارگری ایران و فرانسه وجود دارد؟ در صورت وجود،آیا این تشابهات صرفا در ترکیب بندی المان ها می باشد یا طراحی، اجرا و مضامین آثار را نیز شامل می شود؟ آیا برخی ویژگی های پررنگ نگارگری ایران که به صورت وجهه مشترک در نگارگری های هم زمان،متاخر یا متقدم فرانسه در دوران گوتیک در نسخ خطی مکتب های متفاوت آن دیده می شوند،اصالت ایرانی دارند یا عواملی خاص سبب تاثیرپذیری آنها از هنر فرانسه در ایران گشته است؟ برای پاسخ به چنین سوالاتی، معرفی کوتاه اما کاملی از نگارگری فرانسه در فصل دوم و نگارگری ایران در فصل سوم را آغاز می کنیم تا بتوانیم به کمک این اطلاعات که اکثرا از روش مطالعه کتابخانه در دسترس قرار گرفته اند، ملزومات فصل چهارم یعنی بررسی شباهت های عینی و مثالی نگارگری ایران و فرانسه را مورد تحقیق قرار دهیم.نتایج تطبیق انجام شده به بیان شباهتهای بارز و تفاوت های آشکار پرداخته که در قسمت جمعبندی مورد اشاره قرار گرفته اند.