به منظور بررسی اثر حلال بر ثابت های سرعت تشکیل کمپلکس ها، اندازه گیری های جذبی در حلال های کلروفرم، دی کلرومتان و 1و2-دی کلرواتان انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که با افزایش قطبیت حلال از کلروفرم به 1و2 – دی کلرواتان، ثابت سرعت تشکیل کمپلکس ها افزایش می یابد. در شرایط محیطی قوی (حلال با قطبیت بالا )انرژی فعال سازی برای تبدیل کمپلکس بیرونی به کمپلکس درونی کاهش می یابد و کمپلکس درونی ایجاد شده فرم پایداری برای زوج دهنده- گیرنده خواهدبود. در حلال 1و2 دی کلرواتان، تنها مرحله تبدیل کمپلکس به محصول نهایی مشاهده می شود.