تمثیل ها در میان هر ملتی، نشانگر غنای فرهنگ و ادبیات؛ به عنوان چکیده تجارب حیات انسان، نتیجه افکار و اندیشه او در طی قرن های متمادی و بخشی از فرهنگ و هویت یک ملت است، که غنا و وسعت آن نشان از وسعت غنای فرهنگی و میزان پیشرفت و ترقی یک ملت است. اهمیت تمثیل ها از آن جهت است که گفتاری خردمندانه است؛ در زندگی مردم پدید آمده و پیوند ناگسستنی با محیط زندگی آنان دارد؛ به عبارتی دیگر، مثل ها، تراوش ذهن و اندیشه ی هوشمندانه یک ملت است که فراگیر شده و مورد اقبال جامعه واقع شده است. تمامی زبان ها در محاورات و مکاتبات خود از مَثَل، بهره گرفته اند. مطالعه و بررسی تمثیل ها می تواند به شناخت شاخصه های فرهنگی آن ملت کمک زیادی بنماید. بخش قابل توجهی از آیات قرآن به انواع تمثیل، اختصاص یافته است؛ تمثیل های قرآنی علاوه بر اینکه آموزه های اخلاقی و تربیتی و جنبه اعجاز دارند؛ زیباترین جلوه های ادبی، بلاغی در قرآن را نیز به نمایش می گذارند تا جایی که برخی از دانشمندان، تمثیل های قرآن را نهایت و اوج فصاحت و بلاغت قرآن دانسته اند؛ چرا که قرآن توانسته است، حقایق سترگ و مفاهیم بزرگ را در قالب تمثیل های ساده و روان و همه فهم به مخاطبان خود عرضه نماید.این رساله در وهله اول، به شناخت بیشتر این دسته ازآیات، اهداف، انواع مختلف، موضوعات، خصوصیات و ویژگی ها و تاثیرتمثیل های قرآن بر مثل های قومی و ملی و سایر مباحث مربوطه می پردازد.