رشد مصرف انواع انرژی در جهان از یک طرف و افزایش بهای آن از اوایل دهه ی هفتاد میلادی کشورهای پیشرفته دنیا را بر آن داشت که راه های استفاده بهینه انرژی را جستجو نموده و با تدوین خط مشی و سیاست هایی نسبت به صرفه جویی انژی اقدام نمایند.. پژوهش حاضر با هدف شناسایی مهمترین عوامل موثر بر بهینه سازی انرژی الکتریکی در منطقه ویژه اقتصادی سیرجان و با استفاده از مطالعات صورت گرفته داخلی و بین المللی در این زمینه می باشد. از این رو چارچوب نظری تحقیق بر اساس تلفیقی از مهم ترین مدل های بین المللی که توانایی تشریح شرایط فعلی را دارا می باشند، ارائه شده است که دارای 4 متغیر اصلی ابزارهای فنی و مهندسی، ابزارهای مالی و اقتصادی،ابزارهای حقوقی و ابزارهای فرهنگی است. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های توزیع شده میان مدیران ارشد شرکت های تولیدی منطقه ویژه اقتصادی سیرجان، استفاده گردیده است. همچنین با توجه به محدود بودن جامعه، کل جامعه مورد پژوهش قرار گرفته و از روش سرشماری استفاده شده است. یافته و نتایج این پژوهش حاکی از آن است تمام 4 متغیر اصلی به عنوان عوامل موثر بر بهینه سازی انرژی الکتریکی از سوی مدیران شرکت های مذکور، مورد تأیید قرار گرفتند. همچنین اهمیت این عوامل بدین ترتیب می باشد: ابزارهای فنی و مهندسی( در اولویت اول)، ابزارهای مالی و اقتصادی، ابزارهای حقوقی، ابزارهای فرهنگی( دارای اهمیت یکسان). کلمات کلیدی: بهینه سازی، مصرف انرژی، منطقه ویژه اقتصادی سیرجان

این پژوهش به بررسی کاربرد های متناقض نمایی در دو بخش زبانی و معنایی در سه کتاب حدیقه ی سنایی ، منطق الطیر عطّار و مثنوی مولوی به عنوان بخشی از ادب عرفانی فارسی پرداخته است.در این پژوهش کتابخانه ای، مجموعاً 42000 بیتِ کتب فوق، بررسی و تجزیه و تحلیل شد و این نتیجه به دست آمد که از میان 42000 بیت بررسی شده ،حدود ??33 بیت (پنج درصد کلِّ ابیات ) دارای متناقض نمایی زبانی و معنایی بوده است.با تحلیل این پنج درصد (2033بیت) معلوم شد که ---- درصد آن زبانی و ---- درصد بقیه معنایی است.همچنین روشن شد که منشأ متناقض نمایی های به کار رفته در این آثار ، مشخصاً: ?- آیات و روایات ( احادیث) ?- اقوال و احوالِ عـرفا و بزرگان صوفیّه ?- بـرگرفته از مللِ دیگر می باشد.

نظام های حقوقی کشورهای جهان، برای اثبات، ادله ای را پیش بینی کرده اند. از جمله این ادله اثبات، شهادت شهود یا به تعبیر اسلامی، بینه است. کشور های مسلمان، به تبع فقه، بینه را از جمله ادله اثبات می شمارند، اما هر کدام از این کشورها برای بینه به اندازه متفاوتی اعتبار قائل هستند. برخی از کشورها برای بینه دامنه اعتبار گسترده ای و برخی هم دامنه محدودتری پیش بینی کرده اند. ایران از جمله کشورهای مسلمانی است که با تبعیت از فقه امامیه، محدوده اعتبار بینه را با مشخص کردن شرایط شاهد، تعداد و جنسیت شهود، با توجه به اهمیت موضوعات در متن قوانینش مشخص کرده است و با تعیین این حدود نشان داده است که بینه به عنوان یکی از ادله اثبات به میزان قابل توجهی اهمیت و کاربرد دارد. در مقابل، تعدادی از کشورها از جمله مصر، برای بینه اعتبار ناچیزی قائل اند، به طوری که نصوص قانونی آنها از بیان شرایط مربوط به بینه خالی است و حتی مرز بینه با دیگر مطلعین را مشخص نکرده است و در نتیجه برای بینه اعتباری بیش از مطلع قائل نیست.