پژوهش حاضر با هدف اجرای مدیریت کیفیت فراگیر در دانشگاه علوم پزشکی مشهد با عنوان "تعیین میزان آمادگی دانشگاه علوم پزشکی مشهد برای اجرای مدیریت کیفیت فراگیر از دیدگاه مدیرا ن دانشگاه" و پرسش های آمادگی دانشگاه علوم پزشکی مشهد،برای اجرای مدیریت کیفیت فراگیر به مفهوم کلی و در هر یک از نشانه ها تا چه میزان است؟، سلسله مراتب نشانه های آمادگی برای tqm کدام است؟ وآیا میزان آمادگی برای اجرای مدیریت کیفیت فراگیر با ویژگی های فردی(جنسیت، مدرک و گروه تحصیلی، سن و تجربه خدمتی)مدیران مورد مطالعه رابطه دارد؟ انجام پذیرفت. به همین منظور تعداد 221 نفر از مدیران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی مشهد با شیوه متداول انتخاب و پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 21 ماده در خصوص 8 نشانه ی آمادگی برای اجرای tqm که بر پایه مطالعه های پیشین با تائید اساتید راهنما و برآورد اعتبار به مقدار 86/0=? تنظیم و روی مدیران گروه نمونه مورد مطالعه اجرا گردید. یافته ها نشان داد آمادگی برای اجرای tqm به مفهوم کلی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیش از حد متوسط و بالاست، بدین ترتیب بستر اجرایی مناسبی برای اجرای مدیریت کیفیت فراگیر فراهم شده و دانشگاه قابلیت ورود به مرحله ی بالاتری از مراحل اجرای tqm را داراست. نشانه بکارگیری فلسفه tqm در کردار (f1) بالاترین و تخصیص منابع(f3) حائز پایین ترین رتبه در میان 8 نشانه بوده و بکارگیری فلسفه tqm در گفتار (f2)،اعطای پاداش به کارکنان(f8)،تلاش های منسجم و هماهنگ تیم مدیریت(f4)،زمان اختصاص یافته جهت نشر فلسفه tqm (f6)،تدوین برنامه های روشن(f5)،و مشارکت کارکنان(f7) در رتبه های دوم تا هفتم قرار دارد.آمادگی برای اجرای tqm به مفهوم کلی مستقل از جنسیت، سن، مدرک تحصیلی و تجربه خدمتی با گروه تحصیلی مدیران رابطه معنادار آماری دارد.

مسکن از نیازهای اولیه انسان و سکونتگاه از نیازهای اساسی اجتماعات انسانی است. برآوردن مناسب این نیازها از دیرباز جزو آمال انسان ها بوده، تا جایی که اجتماعات انسانی را همواره به چالش کشانده و تغییر و تحولاتی در ابعاد گوناگون آن ایجاد کرده است. در این میان مساکن روستایی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشند . در کشور ما حدود 40% از جمعیت در روستاها سکنی گزیده اند، این آمار بیانگر اهمیت بالای مسکن مناسب روستایی است.از این رو طراحی و ساخت مسکن روستایی مناسب نیازمند توجه مضاعف است. براساس مطالعات انجام شده تقریبا هر ساله چند زلزله با بزرگی بالای 5 ریشتر در ایران اتفاق می‎افتد که با توجه به گستردگی مناطق روستائی در کشور، حوره تاثیر اکثر این زلزله ها در مناطق روستائی کشور می باشد. این در حالی است که هنوز در مناطق روستائی به جهت شرایط اقتصادی، فرهنگی ومحیطی و نبود سیاست مناسب حتی حداقل ضوابط و معیارهای فنی در ساختمان سازی رعایت نمی شود. از اینرو اکثر ساختمانهای مناطق روستائی کشورمان در برابر زلزله بسیار آسیب پذیر می باشند. روستاها در ایران معماری بومی ‎خاص خود را دارا هستند و از اصولی پیروی می‎کنند که طی سالیان بدان دست یافته اند با توجه به این که معماری بازتاب زندگی بشر است از اینرو معماری امروز و فردای ما نمی‎تواند بی رابطه با معماری گذشته باشد، پس امروزه نیز استفاده از اصول معماری بومی مثمرثمر می باشد البته استفاده از اصول این معماری بوم‎ساخت به تنهایی نمی‎تواند بنای روستایی را در برابر حوادث قهری که مهمترین آنها زلزله است مقاوم نماید. در این پژوهش با استفاده از روش تحقیق تحلیلی – توصیفی با استفاده از راهکارهای ترکیبی به همراه استدلال منطقی ناحیه اورامانات در غرب کشور (برخوردار از معماری خاص سنگی خشکه چین و توجه به قرارگیری در مناطق زلزله خیز) مورد مطالعه نمونه ای قرار گرفته است، با بهره گیری و باز شناخت اصول معماری بومی آن و بررسی مرحله به مرحله فرآیند طراحی معماری بومی ‎و تطبیق آن با اصول مقاوم سازی لرزه ای، الگوهایی برای مسکن مقاوم روستایی با رویکرد به تکنولوژی بوم ساخت پیشنهاد می‎گردد و نهایتا دستاوردهای پژوهش در نمونه موردی طراحی واحد مسکونی به آزمون گذارده می‎شود. کلیدواژگان : مسکن روستایی، زلزله، تکنولوژی بوم ساخت، مقاوم سازی. ?