ابتدا در این پایان مدل استاندارد ذرات بنیادی به طور مبسوط بررسی می شود و سپس بخش شکست خودبه خودی تقارن الکتروضعیف از نظر پدیده شناسی مطالعه خواهد شد. ذره هیگز به عنوان اصلیترین ذره در شکست خودبه خودی تقارن تاکنون از نظر تجربی تایید نشده است. ما ضمن بررسی واپاشی های این ذره در مورد شرایط کشف آزمایشگاهی آن بحث خواهیم کرد. سپس به بیان قضیه هم ارزی که مرتبط کننده ی بوزونهای گلدستون و مولفه ی طولی میدانهای پیمانه ای جرمدار است می پردازیم. در نهایت این قضیه را برای پراکندگی الکترون-پوزیترون به مولفه طولی بوزون w بررسی خواهیم کرد.