به منظور بررسی مقایسه اثر پروبیوتیک (پروتکسین)، پری بیوتیک (میتو)، سین بیوتیک (پروتکسین + میتو) و آنتی بیوتیک روی عملکرد و میکروفلور روده جوجه های گوشتی این تحقیق انجام شده است. 288 قطعه جوجه یک روزه نژاد کاب در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 4 (هر تکرار 12 قطعه جوجه) به مدت 6 هفته پرورش داده شدند. در این تحقیق 6 تیمار آزمایشی بررسی شد که تیمارها شامل: جیره شاهد (nc)، جیره شاهد + آنتی بیوتیک (pc)، جیره شاهد + سین بیوتیک (syn)، سین بیوتیک در آب آشامیدنی (synw)، جیره شاهد + پروبیوتیک (pro)، جیره شاهد + پری بیوتیک (pre) بود. پارامترهای عملکردی اندازه گیری شده شامل خوراک مصرفی روزانه، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل غذایی و درصد وزن هر یک از اندامها به وزن لاشه بوده است. در بخش میکرو فلور، جمعیت باکتریایی ایکلای و لاکتوباسیلوس ایلئوم و سکوم روده در روزهای 21 و 42 پرورش مورد بررسی قرار گرفت. از نظر خوراک مصرفی و خصوصیات لاشه اختلاف معنی داری بین تیمارها وجود نداشت(05/0< p). افزایش وزن روزانه تنها در هفته سوم بین تیمارها دارای اختلاف معنی دار بود(05/0< p). ضریب تبدیل غذایی در هفته های سوم، پنجم، دوره آغازین و کل دوره تفاوت معنی داری داشت(05/0< p) به طوریکه ضریب تبدیل مربوط به تیمار آنتی بیوتیکی، تیمار پری بیوتیکی و تیمار سین بیوتیکی در آب آشامیدنی نسبت به شاهد بهبود یافت. از نظر جمعیت باکتریایی ایکلای تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده شد بنحوی که تیمار شاهد دارای بالاترین جمعیت باکتریایی ایکلای در ایلئوم و سکوم روده بود (05/0< p). در بین تیمارها از نظر جمعیت باکتریایی لاکتوباسیلوس در ایلئوم و سکوم روده اختلاف معنی دار بود، بیشترین جمعیت باکتریایی لاکتوباسیلوس در ایلئوم و سکوم روده مربوط به تیمار آنتی-بیوتیک و پری بیوتیک بود. استنتاج نهایی این بود که مکمل سین بیوتیک در جیره، پروبیوتیک و پری بیوتیک باعث بهبود معنی دار ضریب تبدیل خوراک نسبت به گروه شاهد شدند(05/0< p)، همچنین این مکمل ها موجب افزایش معنی دار جمعیت لاکتوباسیلوس و کاهش جمعیت ای کلای ایلئوم و سکوم در مقایسه با گروه شاهد شدند.