تولید عسل خشک بصورت صنعتی می تواند کمک شایانی به افزایش مصرف این ماده غذایی – دارویی با ارزش بنماید. در این تحقیق دو نمونه عسل تجاری و غیرتجاری به دو روش مایکروویوی و تصعیدی خشک شد و تعدادی از مهمترین خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و رئولوژیکی این دو نمونه عسل بصورت مایع و نیز بصورت خشک شده به روش مایکروویوی و تصعیدی تعیین گردید. بدین منظور محتوای آب، ph، اسیدیته آزاد، محتوای دیاستاز، هیدروکسی متیل فورفورال (hmf)، ساکارز، گلوکز، فروکتوز، رنگ با شاخص های هانتر (l*، a* ، b* ، کروما (chroma) و bi یا اندیس قهوه ای شدن)، چسبندگی سطحی و طنابی شدن اندازه گیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که برای تولید عسل خشک، روش خشک کردن تصعیدی در مقایسه با خشک کردن مایکروویوی، به دلیل حفظ ویژگی های کیفی محصول خشک شده بسیار مناسبتر و بهتر می باشد. با استفاده از این روش مقدار hmf محصول قابل کنترل بوده و رنگ آن آسیب نمی بیند. نمونه های عسل خشک شده به روش مایکروویوی دارای اندیس قهوه ای شدن بالاتری از نمونه های خشک شده به روش تصعیدی بودند. همچنین مقدار hmf نمونه های خشک شده به روش مایکروویوی بالاتر از نمونه های خشک شده به روش تصعیدی بودند. ضمنا افزودن آب به عسل مورد استفاده روند تولید عسل خشک به روش تصعیدی را تسهیل می نماید. همچنین نتایج حاکی از این است که درصد ترکیبات عسل مورد استفاده بر روی کیفیت محصول نهایی یعنی عسل خشک اثر گذار است.