این پژوهش به بررسی عملی بودن، اعتبار، روایی و نرم یابی مقیاس هوش sit(جعفری ،1387) میپردازد. بدین منظور از میان همه دانش آموزان 13 تا 18 سال مقطع راهنمایی و دبیرستان شهر تهران، که در سال تحصیلی 90-1389 مشغول تحصیل بوده اند، تعداد 394 نفر به شیوه نمونه برداری تصادفی چندمرحلهای انتخاب و مقیاس هوش که شامل 50 سوال است بر روی آن ها اجرا شد. براساس نتایج بدست آمده ضریب اعتبار مقیاس 50 سوالی از طریق فرمول کلی آلفای کرونباخ 733/0 بدست آمد. برای روایی سازه از روش تحلیل مولفه های اصلی و شیوه چرخش کوارتیماکس استفاده شد. نتایج منجر به استخراج هشت عامل گردید که روی هم 4/31 درصد کل واریانس متغیرها را تبیین میکند. این هشت عامل شامل استدلال منطقی ریاضی ، یکپارچگی مرکزی ، حافظه بلندمدت، استدلال استقرایی، تشخیص موقعیت مکانی تصاویر، تشخیص شباهتهای اشکال، اطلاعات عمومی و حافظه کوتاه مدت است. برای بررسی رابطه تست هوش sit و تست هوش دومینو از ضریب همبستگی استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی بین عامل استدلال منطقی ریاضی در مقیاس sitو آزمون دومینو 18/0 بدست آمد و سایر عامل های مقیاس sit همبستگی معناداری را با متغیر ملاک نشان نداد. واژه های کلیدی: هوش، عملی بودن، اعتبار، روایی، تحلیل مولفه های اصلی و نرم یابی.