کمرویی یکی از جدی ترین مسائل کودکان و نوجوانان می باشد که می تواند به ایجاد مشکلات در زمینه های مختلف منجر گردد. به همین منظور این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی تلفیق گروه درمانی رفتاری -عقلانی -عاطفی و آموزش مهارتهای اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش اطلاعات از طریق مقیاس کمرویی و مقیاس سنجش مهارتهای اجتماعی ماتسون و پرسشنامه باورهای غیر منطقی در دانش آموزان دختر دبیرستان جمع آوری شد . 150 نفر ازآزمودنی ها پرسشنامه ها را کامل کردند و افرادی که در آزمون کمرویی نمره بالاتر از 50 دریافت کردند در چهار گروه جایگزین شدند. 12 نفر گروه کنترل، 11 نفر گروه آزمایش با رویکرد تلفیقی، 10 نفر گروه آزمایش با رویکردرفتاری عقلانی هیجانی و 13نفر گروه آزمایش با رویکرد آموزش مهارتهای اجتماعی بودند. گروههای آزمایش به مدت 8 جلسه دو ساعته مورد درمان قرار گرفتند. نتایج تحلیلهای آماری نشان داد که در مقایسه ای که بین گروه کنترل و گروه تلفیقی به عمل آمد تفاوت معنی داری بین دخترانی که درمان تلفیقی دریافت کرده بودند و کسانی که هیچ نوع درمانی دریافت ننموده بودند، مشاهده شد . در تحلیل نتایج آزمونها به این نتیجه میرسیم که رابطه معنی داری بین مهارتهای اجتماعی، باورهای غیرمنطقی و کمرویی مشاهده می شود و از روی نمرات مهارتهای اجتماعی و باورهای غیرمنطقی میتوان نمرات کمرویی را پیش بینی کرد . نتایج گروه آموزش مهارتها و گروه رفتاردرمانی- عقلانی- هیجانی نیز از گروه کنترل بهتر بود و بهبود معنی داری را نشان داد و تلفیق این دو گروه هم باعث بهبود نمرات آزمودنیها در پس آزمون و پیگیری شد ولی بین این سه گروه آزمایش تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.