کامیلا آدنگ در این کتاب به بررسی میزان آشنایی نُه تن از نویسندگان مسلمان ادوار نخستین اعم از ابن ربن طبری، ابن قتیبه، یعقوبی، طبری، مسعودی، مقدسی، باقلانی، بیرونی و ابن حزم با یهودیت و متون مقدس رسمی و غیر رسمی این دین پرداخته و تأثیراتی را که این آشنایی ها بر آثار ایشان نهاده است، مورد کاوش قرار می دهد. او پس از بررسی چگونگی دریافت مطالب عهد عتیق نزد مسلمانان صدر اسلام، به مطالعه نوع رویکرد این نویسندگان به آثار و اقوال یهودیان می پردازد و تحولات این رویکرد را مورد ارزیابی قرار می دهد. این کتاب متشکل از هشت فصل است که چهار فصل نخست آن موضوع کار ما در این رساله می باشد. آدنگ پس از مطالعه دقیق آثار این دانشمندان، به بررسی ارجاعات ایشان به کتاب مقدس و نوع منابع مورد استفاده شان نیز پرداخته است.