بانک ها به عنوان مهمترین نهاد بازارپول ، دارای نقش و اهمیت فراوان در اقتصاد و بالطبع توسعه کشور می باشند ، صنعت بانکداری یکی از صنایعی است که بیشترین تأثیر را ازپیشرفت های ناشی از فناوری های مربوط به اطلاعات و ارتباطات پذیرفته است. این پایان نامه با استفاده از شاخص های عمده بانکداری الکترونیکی به بررسی تأثیر آن ها بر سودآوری بانک پرداخته است. زیرا از فواید ارزیابی کاربرد بانکداری الکترونیکی درصنعت بانکداری کشور ، آن است که سرمایه گذاری های انجام شده از سوی بانک ها در این زمینه سودآوری آنها را افزایش دهد . مدل به کار رفته در این پژوهش بر مبنای نظریه "ساختارگرایی" بوده که در آن بازده کل دارایی ها به عنوان متغیر وابسته و شاخص تمرکز بازار بانک ، اندازه بانک ، تعداد ماشین های خودپرداز بانک ، تعداد پایانه های فروش ، تعداد پایانه های شعب به عنوان متغیرهای توضیحی تعریف می شوند. برآورد مدل با استفاده از داده های تلفیقی مربوط به بانک صادرات ایران در 28 استان کشور برای دوره زمانی 1388-1380 بر اساس مدل اثر تصادفی با استفاده از نرم افزار stata برآورد می شود. نتایج نشان می دهد شاخص تمرکز بازار بانک، اندازه بانک، تعداد ماشین های خود پرداز و تعداد پایانه های فروش ، اثر مثبت و معنادار بر سود آوری بانک داشته است. و تعداد پایانه های شعب اثر منفی بر سودآوری بانک داشته است.