پژوهش حاضر با هدف، بررسی رابطه بین عمل به باورهای دینی با رضایت زناشویی و سلامت روان زوجین انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران بودندکه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 100 زوج از جامعه آماری پژوهش انتخاب شدند. این پژوهش از نوع همبستگی بوده و در آن عمل به باورهای دینی متغیر پیش بین و رضایت زناشویی و سلامت روان متغیر ملاک بودند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه عمل به باورهای دینی معبد، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و پرسشنامه سلامت عمومی ghq گلدبرگ و هیلر بودند و هر 3 پرسشنامه از روایی و اعتبار قابل قبول برخوردارند. پژوهش دارای 6 فرضیه بود و نتایج بدست آمده نشان داد: بین عمل به باورهای دینی و رضایت زناشویی رابطه معنادار مثبت وجود دارد، بین عمل به باورهای دینی و سلامت روان رابطه معنا دار مثبت وجود دارد، بین عمل به باورهای دینی و رضایت زناشویی هم در زنان و هم مردان رابطه معنادار مثبت وجود دارد و در مورد متغیرهای مذکور تفاوتی بین زنان و مردان دیده نشد،بین عمل به باورهای دینی و سلامت روان هم در زنان و هم مردانرابطه معنادار مثبت وجود دارد و در مورد متغیرهای مذکورتفاوتی بین زنان و مرداندیده نشد، بین عمل به باورهای دینی با رضایت زناشویی و سلامت روان زوجین بدون توجه به مدت ازدواج زوجین رابطه معنادار مثبت وجود دارد و بین عمل به باورهای دینی با رضایت زناشویی و سلامت روان زوجین بدون توجه به میزان تحصیلات زوجین رابطه معنادار مثبت وجود دارد . واژگان کلیدی :رضایت زناشویی، دینی، سلامت روان.