یکی از رایج ترین روشها برای ایجاد تهویه طبیعی در داخل ساختمانها، استفاده از بادگیر میباشد. روش کار بادگیر بدین صورت است که باد مطلوب را گرفته و آن را به داخل اطاقهای اصلی ساختمان هدایت می کند. عملکرد بادگیرها به شدت وابسته به سرعت و جهت وزش باد میباشد. از اینرو یکی از معایب آنها کاهش دبی هوای ورودی به ساختمان با تغییر جهت باد است. برای غلبه بر این مشکل، محققان بادگیر با سطح مقطع دایره را پیشنهاد کرده اند. این نوع از بادگیرها حساسیت کمتری نسبت به تغییر جهت باد دارند. اما نسبت به بادگیر با سطح مقطع مربع- مستطیل دبی هوای کمتری را القا میکنند. در تحقیق حاضر تلاش شده است با برسی دقیق جریان در داخل بادگیرهای یکطرفه، که ساده ترین نوع از بادگیرها می باشند، معایب این نوع از بادگیرها شناسایی و بر طرف شود. در ادامه هندسه ای از بادگیر یکطرفه که کمترین حساسیت را نسبت به تغییر جهت باد دارد ارائه شده است. از این هندسه می توان در طراحی بادگیرهایی با ساختار پیچیده تر استفاده کرد. در فصل های اول و دوم این پایان نامه، مقدمه ای بر تهویه طبیعی و نیز مروری بر کارهای انجام شده در این زمینه ارائه گردیده است. در فصل سوم، تجهیزات آزمایشگاهی مورد استفاده در این تحقیق معرفی میگردند. در فصل چهارم، نتایج مربوط به مرئی سازی جریان در داخل و اطراف انواع بادگیر های یکطرفه ارائه شده است. در فصل پنجم، نتایج حاصل از اندازه گیری دبی هوای القایی، ضرایب فشار، ضرایب تخلیه و ضرایب تلفات سه نوع بادگیر یکطرفه ارائه شده است. در انتهای این فصل اثر سازه های بالادست بر عملکرد بادگیرها بررسی شده است. در فصل ششم، به بررسی جریان در اطراف بادگیر یکطرفه ،تحت زوایای مختلف حمله باد، پرداخته شده و نتایج مربوط به سرعت متوسط و شدت توربولانس به تفکیک ارائه شده است. نهایتاً در فصل ششم خطا و عدم قطعیت موجود در آزمایش ها مورد بررسی قرار می گیرند.