نظر به اینکه حضرت علی (ع) به عنوان امام اول شیعیان میباشد و نظر به اهمیت تحولات سیاسی بوجود آمده پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) ودر نتیجه ماجرای سقیفه بنی ساعده وعدم توجه به خطبه پیامبر ص در غدیر خم .در این پایان نامه قصد بر این است که مواضع سیاسی حضرت علی (ع) در عصر سه خلیفه مورد بررسی قرار گیرد وپرسش اصلی این پژوهش مبتنی بر این است . نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد،. موضع گیری وی نسبت به خلفاء یک موضع سنجیده تحلیلی و منطقی است که مبتنی بر دیدی استوار و واقع بینانه است . موضع منفی حضرت نسبت به مخالفین خود و با توجه به شرایط و مقتضیات زمان نمود پیدا می کرد. سکوت عمیق و طولانی آن حضرت نمونه ای از اعتراض وی می باشد. برنامه های سیاسی امام در دوره زمام داری عبارت بودند از: احیای سنت های رسول اکرم(ص)، عدم تغییر مواضع حضرت پس از رحلت پیامبر، قاطعیت در اجرای عدالت اقتصادی و اجتماعی و بالاخره عدم برتری افراد به جهت صحابه بودن و لغو امتیازات زمان خلفای پیشین، که این سیاست ها باعث پیدایش دشمنانی گشت.