فرآیند سنتی پیش بینی سفر در ارزیابی طرح های حمل و نقلی، داری یک ساختـارعمومی است که یکی از قسمت های این ساختــار مدل های انتخاب طریقه سفر می باشد. این مدل باید نسبت به سیاست های مختلف اعمال شده، حساس باشد. در حال حاضرمدل انتخاب طریقه سفر موجود برای شهر اصفهان براساس پارامترهای زمان سفر و مالکیت وسیله نقلیه برآورد شده است و نبود پارامترهای تاثیرگذاری مانند هزینه سفر باعث کاهش دقت مدل ها شده است. در گذشته به دلیل ارزان بودن قیمت حاملهای سوخت عامل هزینه سفر از ارزش چندانی در مدل های انتخاب طریقه سفر برخوردار نبود امادر سالهای اخیر با توجه به سیاستهای دولت در جهت هدفمندسازی یارانه ها و در ضمن آن آزادسازی قیمت حاملهای سوخت و با توجه به تأثیرپذیری مطلوبیت طریقه های مختلف حمل ونقل از قیمت حاملهای سوخت نیاز به در نظرگرفتن پارامتر هزینه سفر به عنوان یک عامل تاثیرگذار در انتخاب طریقه سفر از سوی مسافران ضروری به نظر می رسد. در پایان نامه حاضر، مدل های پیشین انتخاب طریقه سفر شهر اصفهان با اضافه کردن پارامترهای هزینه سفر و شاخص ارزش زمان سفر بازنگری شده اند. ابتدا مدلی جهت برآورد هزینه سفر با تاکسی ساخته شد و با استفاده از اطلاعات تاکسیرانی شهر اصفهان ضرایب مدل برآورد شد. در ادامه با در نظر گرفتن قیمت بنزین و شلوغی مسیر مدلی جهت محاسبه هزینه سفر با سواری شخصی برآورد شد. از نتایج مدل های فوق در ساختــار مدل های مطلوبیت طریقه های مختلف سفر استفاده گردید. مدل های مطلوبیت برای طریقه های سفر سواری شخصی، تاکسی، اتوبوس، موتور و دوچرخه ساخته و پرداخت شد. ساختار مدل های مطلوبیت در اهداف سفر مختلف ابتدا ثابت در نظر گرفته شد و براساس هدف سفرهای مختلف ساختار مدل های مطلوبیت در مرحله پرداخت اصلاح شد. در پایان با استفاده از آمار و اطلاعات گردآوری شده در فاز اول مطالعات جامع حمل و نقل کلان شهر اصفهان مدل های مطلوبیت پرداخت گردید. نتیجه این پژوهش، برطرف شدن نقیصه موجود در مدل های انتخاب طریقه سفر شهر اصفهان می باشد که نسبت به هزینه سفر حساس نبودند. همچنین این مدل ها می تواند به سیاست گذاران جهت قیمت گذاری مناسب طریقه های مختلف سفر کمک کند.