مقدمه: گرلین فعال به عنوان هورمون تنظیم کننده ی همئوستاز انرژی و اشتها بوده که همگام با افزایش سن کاهش یافته و عملکرد آن نیز تغییر می کند و از طرفی هورمون استروژن نیز در اثر فرایند افزایش سن کاهش می یابد. با توجه به اینکه تاثیر تمرین مقاومتی بر سطوح گرلین فعال و استروژن پلاسما زنان سالمند مورد بررسی قرار نگرفته است، بر آن شدیم تا تاثیر 8 هفته برنامه تمرین مقاومتی را بر سطوح پلاسمایی گرلین فعال و استروژن در زنان سالمند دارای اضافه وزن مورد مطالعه قرار دهیم. روش شناسی: 27 نفر زن یائسه ی سالم غیرفعال با میانگین سن 26/7±52/69 سال و وزن 81/7±96/64 کیلو گرم به صورت هدفمند برای شرکت در این پژوهش نیمه تجربی انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (13 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین مقاومتی، بر اساس توصیه کالج امریکایی ورزش (acsm) و اصول علم تمرین طراحی شد. این برنامه به مدت 8 هفته و هفته ایی 2 جلسه و با شدت 40% 1rm شروع کردند و به80% 1rm خود رسیدند. نمونه خونی برا بررسی گرلین فعال و استروژن پلاسما در قبل و بعد از شروع 8 هفته تمرین مقاومتی در حالت ناشتا گرفته شد. برای مقایسه اطلاعات پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه از آزمون t-همبسته و برای مقایسه تغییرات بین گروهی از آزمون t- مستقل استفاده شد. سطح معنی دار آماری 05/0 > p در نظر گرفته شد. نتایج: پس از 8 هفته برنامه تمرین مقاومتی، سطوح گرلین فعال پلاسما به طور معناداری کاهش یافت (019/0 = p) و استروژن افزایش معنی دار (002/0 = p) را نشان داد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که یک دوره 8 هفته ای تمرین مقاومتی سبب کاهش گرلین فعال پلاسما شده که می تواند اثرات سودمندی نظیر کنترل ترکیب بدن را به همراه داشته باشد. همچنین باعث افزایش استروژن پلاسما زنان سالمند دارای اضافه وزن شده که وجود این هورمون اثرات سودمند بسیاری را در پی داشته و همچنین می تواند باعث کاهش دز مصرف این دارو در این افراد شود. واژگان کلیدی: گرلین فعال، استروژن، تمرین مقاومتی، اضافه وزن، سالمندی