جابجایی سنجی دیواره های گودبرداری مهار شده به روش نیلینگ، به دلیل ضرورت در مانیتورینگ کوچک ترین جابجایی ها برای جلوگیری از بروز حوادث ناگوار از جمله ریزش دیواره، از اهمیت بالایی برخوردار است. در پروژه های اجرایی، عمدتاً از دو روش میکروژئودزی و ابزار دقیق برای کنترل میزان جابجایی ها در دیواره های گودبرداری استفاده می شود. محدودیت هایی از جمله هزینه بالا، زمان بالا، دقت محدود، انعطاف پذیری کم، وابستگی بالا به شرایط پروژه و ... در این روش ها باعث شده است تا در اغلب پروژه های گودبرداری کنترل دقیقی بر روی روند جابجایی ها بر روی دیواره صورت نپذیرد و در برخی از موارد نیز متأسفانه شاهد بروز حوادث ناگواری می باشیم؛ لذا همواره به کار گیری روشی که بتواند تا حدی بر مشکلات فوق غلبه نموده و به صورت عینی در این گونه پروژه ها قابل پیاده سازی باشد، به عنوان یکی از چالش ها در پروژه های نیلینگ مطرح می باشد. در این تحقیق استفاده از فتوگرامتری برد کوتاه برای مانیتورینگ جابجایی های دیواره های مهار شده به روش نیلینگ برای اولین بار پیشنهاد گردید و پتانسیل ها و توانایی های این روش برای جابجایی سنجی در این گونه پروژه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور یک پروژه پایلوت با ساختار و شرایط مشابه پروژه نیلینگ، و پروژه گودبرداری مجتمع تجاری اداری بهشت زعفرانیه واقع در خیابان 13 منطقه ولنجک در شهر تهران برای پیاده سازی تست ها و متدها انتخاب گردیدند. یک سیستم فتوگرامتری در قالب اجزاء کلی طراحی ساختار و ابعاد تارگت ها، تعیین و اندازه گیری طول میله های مقیاس، دوربین تصویر برداری و تنظیمات آن، طراحی، جانمایی و ایجاد تارگت های سیستم مختصات مبنا و تارگت های اندازه گیری روی سازه، کالیبراسیون، برداشت مشاهدات و انجام توجیهات و محاسبات جهت تعیین مختصات نقاط در سیستم مختصات مشترک در هر اپک، طراحی گردید. سیستم پیشنهادی به همراه سه متد مجزا برای جابجایی سنجی که یکی از آنها برای اولین بار پیشنهاد گردید (cpda)، بر روی پروژه پایلوت و پروژه اجرایی پیاده سازی گردید. مانیتورینگ جابجایی دیواره نیلینگ در این پروژه در دو اپک زمانی به فاصله حدوداً 4 ماه به هر دو روش فتوگرامتری با ساختار پیشنهادی و میکروژئودزی انجام شد. نتایج نشان دهنده دقت 3 میلیمتر در تعیین مختصات و صحت 8 میلیمتر در تعیین جابجایی دیواره نیلینگ به این روش هستند. هزینه های صرف شده برای پیاده سازی روش پیشنهادی کمتر از %5 روش های معمول بوده است. زمان انجام مشاهدات در پروژه بسیار کوتاه تر و روش پیشنهادی از سهولت در برداشت مشاهدات و انعطاف پذیری بالایی برای انطباق با شرایط پروژه برخوردار بوده است. همچنین روند پیاده سازی سیستم با محدودیت هایی همچون شاتکریت پاشی بر روی تارگت ها، حرارت و گرد و غبار کارگاه و محدودیت فضای کاری مواجه بوده است که با در نظر گرفتن ارزیابی ها و راه حل های کاربردی تا حد زیادی این مشکلات از پیش رو برداشته شده اند. با توجه به اینکه روش پیاده سازی شده در نهایت بسیاری از مشکلات روش های قبلی را پوشش داده است، روش فتوگرامتری برد کوتاه با ساختار معرفی شده و متد جابجایی سنجی cpda برای اولین بار به عنوان یک روش کارا و اجرایی با هزینه کم، دقت بالا و زمان برداشت و پیاده سازی سریع به عنوان جایگزینی برای روش های موجود در پروژه های اجرایی معرفی می گردد.

در فرآیند فیزیوتراپی، نیاز است که روند بهبودی بیمار در فاصله های زمانی مشخص بررسی شود و با توجه به میزان بهبودی، مرحله بعدی توانبخشی ادامه پیدا کند. در حال حاضر، تشخیص میزان بهبودی توسط فیزیوتراپ ها بصورت کاملا تخمینی انجام می شود. در این پژوهش با استفاده از اطلاعات سنسورهای موقعیت و نیرو که در محل های مناسب پای بیمار نصب می شوند، الگوریتمی طراحی شده است که با بکارگیری آن بتوان میزان بهبودی بیمار تعیین شود. به منظور طراحی الگوریتم مورد نظر، فرآیند راه رفتن انسان سالم در یک دوره حرکتی مطالعه شده است تا بتوان با مقایسه فرآیند راه رفتن انسان بیمار با سالم، میزان بهبودی انسان سالم را تعیین نمود. لازمه این امر داشتن شناخت کافی در مورد اجزاء دخیل در حرکت اندام تحتانی و حرکت شناسی اندام تحتانی است. زیرا برای تعیین میزان بهبودی بیمار استخراج و تحلیل مجموعه ای از داده ها در مورد فرآیند راه رفتن بیمار است و به منظور تحلیل داده های موجود بایستی اندام های دخیل در حرکت، مورد بررسی قرار گیرد. سپس با استفاده از سیستم فازی سلسله مراتبی، الگوریتمی طراحی شده است که با استفاده از آن، میزان بهبودی بیمار، تعیین شود. الگوریتم مزبور بر اساس قواعد فازی که توسط پزشک بیان شده است طراحی شده است. که در آن زوایای ران و زانو بیمار در حین راه رفتن روی زمین، به عنوان داده های ورودی الگوریتم استفاده شده است. در ادامه، نتایج حاصل از الگوریتم با نظر پزشک در مورد کیفیت راه رفتن هفت بیمار، مقایسه شده و نتایج الگوریتم اعتباردهی شده است. در نهایت یک نتیجه گیری کلی از پژوهش حاضر صورت گرفته است و پیشنهادهایی جهت فراهم آوردن زمینه مطالعات بیشتر راجع به این موضوع ارائه شده است.