طبق تئوریهای رشد اقتصادی، سرمایه گذاری و تشکیل سرمایه نیاز اولیه هر فعالیت اقتصادی است. امروزه بانک به عنوان یک نهاد متشکل و سازمان یافته، نقش مهمی در اقتصاد و بویژه در زمینه جذب سرمایه های راکد به فعالیتهای مولد و نیز تامین مالی متقاضیان سرمایه گذاری را بر عهده دارد. شناسایی و تشخیص وضعیت و موقعیت رقابتی بازار بانکی کشور می تواند به سیاست گذاران و برنامه ریزان نظام بانکی کشور کمک کند تا نظام بانکی را به سمت رقابتی شدن و کارایی بیشتر هدایت کنند. در این مطالعه تلاش کرده ایم با استفاده مدل پانزار و راس درجه رقابت پذیری بانکهای خصوصی و دولتی ایران را برای بازه زمانی 1376-1388 با استفاده از داده های ترکیبی مقطعی-سری زمانیِ (پانل دیتا) همه بانکهای کشور که تا سال 1388 حداقل 4 سال فعالیت داشته اند (18 بانک) به روش اقتصادسنجی بررسی کنیم. نتایج نشان می دهند که بازار بانکی کشور در دوره مورد مطالعه به شکل بازار رقابت انحصاری نزدیک تر بوده است تا بازار رقابت کامل و یا انحصار کامل. در ادامه با استفاده از یک متغیر مجازی نشان دادیم که تفاوت معناداری بین درجه رقابت پذیری بانکهای خصوصی و دولتی وجود دارد. همچنین با مقایسه رقابت پذیری شبکه بانکی کشور با رقابت پذیری بانکهای برخی کشورهای منطقه، تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه دیگر اینکه با ورود بانکهای خصوصی به شبکه بانکی، درجه رقابت پذیری بازار بانکی کشور افزایش یافته است.