بررسی امکان اجرای یک واکنش چند جزئی ایزوسیانید برای سنتز مشتقات جدید کینازولین مجتبی بابری بخش اول این پایان نامه در ارتباط با واکنش سه جزئی جدید بین یک آلکیل ایزوسیانید، دی الکیل استیلن دی کربوکسیلات و (h1)2- تی اکسوکینازولین- (h3)4- اون یا h1،h3 - کینازولین- 2، 4-دی اون می باشد. به دلیل حلالیت کم کینازولین ها این واکنش در محلول dme – تولوئن در دمای °c110 بهتر انجام می شود تا بازده متوسطی از محصولات تیازیون[2،3-b] کینازولین- (h3)4-اون یا اکسازیون [2،3-b] کینازولین- (h3)4-اون مورد نظر بدست بیاید. بازده ی متوسطی از محصولات موردنظر از طریق tlc و همچنین به وسیله gc-mass تایید شدند. از آنجایی که محصولات بدست آمده به ناخالصی هایی الوده بودند، نتوانستیم طیف nmr دقیقی از همه ی محصولات مورد نظر ثبت شد. هر چند طیف های nmr یکی از محصولاتی که به طور موفقیت آمیزی جدا شده بود تطابق خوبی با ساختار مورد نظر نشان داد. در بخش دوم این پایان نامه، روش جدیدی برای سنتز 2، 3- دی هیدرو کینازولین- (h1)4- اون از تراکم حلقه ای آنترانیک اسید با یک آریل آلدئید در مایع یونی [bmim][hso4] در دمای اتاق ارائه گردید. همان طوری که انتظار داشتیم، واکنش های ذیل با سرعت بی نظیری د ر محیط مایع یونی پیش رفت. این مشاهده به وجود حالت های گذار قطبی در واکنش دلالت دارد که پایداریشان در محیط مایع یونی دلیل افزایش سرعت واکنش است. این واکنش ها دارای بازده ی بالای محصولات در زمان های نسبتاً کوتاه است،لزا استفاده مجدد از مایع یونی ویژگی دیگر این روش است.