اورانیوم مهمترین ماده در چرخه سوخت هسته ای می باشد. در مراحل مختلف تحقیقات ، تولید و فرآوری اورانیوم و مراحل بعد از مصرف در راکتورها و همچنین در تحقیقات مختلفی که در آزمایشگاه ها بر روی این ماده و یا ترکیبات آن انجام می گیرد ترکیبات مختلف اورانیومی بصورت محلول یا پسماند های اورانیومی در انتهای این فعالیت ها بوجود می آیند. اورانیوم موجود در این پسماندها با ارزش بوده و همچنین در صورت وارد شدن به محیط زیست مشکلات پرتوی ایجاد می کنند، لذا لازم است اورانیوم موجود در آنها جداسازی شده و در فرآیندهای آتی مورد استفاده قرار گیرد. روش استخراج با حلال یکی از روش های مهم جداسازی در صنعت هسته ای در تولید و فرآوری سوخت هسته ای بوده و جایگاه ویژه ای در چرخه سوخت هسته ای دارد. در تحقیق حاضر از پسابی آزمایشگاهی به عنوان منبع اورانیوم استفاده کرده و برای بازیافت اورانیوم موجود در آن از روش استخراج با حلال استفاده می شود. در این پژوهش ابتدا به شناسایی عناصر موجود در پساب مورد نظر پرداخته شد و با استفاده از آنالیزicp مقدار هر عنصر از جمله اورانیوم تعیین گردید همچنین نوع ترکیب اورانیومی موجود در پساب مشخص شد. با توجه به نوع ترکیب مورد نظر آزمایش استخراج با حلال های مختلف (tbp+d2ehpa , d2ehpa , toa) انجام گرفت. اثر نوع استخراج کننده، دمای استخراج، غلظت اسید، غلظت استخراج کننده، غلظت اولیه اورانیوم، نوع رقیق کننده، نسبت فاز آبی به آلی و همچنین زمان اختلاط فازها بر روی بازیافت اورانیوم بررسی شد و شرایط بهینه برای بازیافت در هر یک از این عوامل به دست آمد. رقیق کننده های بنزن و کروزین به ترتیب با toa و d2ehpa بهترین نتیجه را حاصل کردند و شرایط متعارف 25 درجه سانتیگراد برای انجام آزمایش ها مناسب تشخیص داده شد. در ادامه آزمایش ها اثر محلول های مختلف بر روی فرایند استخراج معکوس انجام شد و در نهایت یک محلول برای این منظور انتخاب گردید و اثر غلظت محلول مورد نظر و دما دراستخراج معکوس نیز مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین بازده با محلول سدیم کربنات در مرحله استخراج معکوس به دست آمد. در تمامی مراحل آزمایش ها به صورت batch انجام گرفتند. کلید واژه: بازیافت اورانیوم، پساب آزمایشگاهی، استخراج با حلال، تری اکتیل آمین(toa)