عنوان رساله « بررسی علمی مختصّات آوایی و دستوری در بلوچی براساس لهجه ی نیکشهری» می باشد. در این رساله سعی بر آن شده است که توصیفی کلی از مختصّات زبانی در بلوچی براساس لهجه ی مردم نیکشهری ارائه شود. نیکشهر در جنوب استان سیستان و بلوچستان قرار دارد. بلوچی جزو زبان های خانواده ی هند و ایرانی است که عموماً در قسمت شرق و جنوب شرق ایران رواج دارد و به لحاظ ساختار و واژگان، به زبان پهلوی بسیار نزدیک می باشد و تحقیق در آن می تواند در غنای زبان فارسی موثّر واقع شود. این رساله دارای شش فصل است که فصل اول آن شامل کلّیات پژوهش و در آن از اهداف پژوهش، اهمیت و پیشینه ی پژوهش و مطالبی در مورد شهرستان نیکشهر می باشد. فصل دوم شامل توصیف صامت ها و مصوت و بررسی آنها در جفت های کمینه و همچنین به بررسی فرآیندهای زنجیری در بلوچی پرداخته شده است. در فصل سوم به بررسی صرفی و ساختمان واژگان و در فصل چهارم به مبحث فعل و در فصل پنجم به ساختار نحوی در بلوچی براساس لهجه ی نیکشهری پرداخته شده و فصل ششم شامل نتیجه گیری از پژوهش انجام شده می باشد. در انتها برای نمونه سه پیوست از واژگان، ضرب المثل ها و متون و اشعار بلوچی گنجانده شده است.