هدف : هدف این مطالعه بررسی تأثیر آموزش حل مسئله بر وابستگی هیجانی دانش آموزان دختر پایه اول مدرسه شبانه روزی جعفر آباد مغان می باشد. روش کار: مطالعه بر روی 30 نفر از دانش آموزان دختر پایه اول انجام شد که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) تقسیم شدند. ابزار مطالعه، پرسشنامه وابستگی به دیگران ( روبرت ام ای – جی هرشفیلد – جی ال کلرمن- اج جی گوگ – آی بارت ) بود که در مرحله پس آزمون و پیش آزمون اجرا شد. آموزش حل مسئله در 11 مرحله انجام شد . داده ها بوسیله آمار توصیفی و t مستقل و با استفاده از نرم افزار spss 15 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان دهنده کاهش معنی دار0/01>p وابستگی هیجانی در گروه آزمایش بعد از اعمال مداخله می باشد ، همچنین نتایج تحلیل آماری نشان داد ؛ خودمختاری0/01>p و اعتماد اجتماعی 00/01> p به طور معنی داری بعد از آموزش حل مسئله افزایش می یابد.. نتیجه گیری : آموزش مهارت های حل مسئله بر دانش آموزان دبیرستان شبانه روزی باعث کاهش وابستگی هیجانی و ارتقاء خودمختاری و افزایش اعتماد اجتماعی می شود. و توجه بیشتر به آموزش حل مسئله را می طلبد. کلید واژه: وابستگی هیجانی،خودمختاری،اعتماداجتماعی

قلدری در مدارس مسأله ی پیچیده ای است که سالهاست دانش آموزان را درگیر کرده است . با این وجود این موضوع روان شناختی - اجتماعی تنها از دهه ی 1980 توجه محققین و محافل آکادمیک را برانگیخته است . اکثر تحقیقات درباره ی قلدری رویکردی روان شناختی دارند ، از این روی این پایان نامه به دنبال بررسی عوامل اجتماعی موثر بر آن است. با نظر به اهداف پژوهش، سه نظریه ی مطرح جرم شناسی : نظریه ی عمومی جرم، هم نشینی افتراقی و نظریه ی فشار عمومی به عنوان چهارچوب نظری در نظر گرفته شدند.