در این پژوهش، به دنبال بررسی موانع ادامه تحصیل زنان ازدواج کرده در دوره های آموزش عالی، مطالعه موردی شهر بندر عباس با روش پیمایش و با رویکردی نظری چند وجهی بوده ایم که حجم نمونه در این پژوهش، 385 مورد می باشد. برای پاسخ به این وضعیت ، فرضیه های پژوهش به سه مقوله دسته بندی شدند که عوامل برونزا، درون زا و زمینه ای را شامل می شوند. پژوهش های پیشین نشان می دهند که با وجود اینکه نقش زنان از خانه دار صرف به سمت نقش های جدیدتر و مشارکت های وسیع تر اجتماعی سوق داده شده است، اما هنوز هم در انگاره های فرهنگی ما(که بخش بزرگی از آن را سنت تشکیل می دهد)، نقش خانه داری مهمترین نقش زنان است و نقش های مردان در بیرون از خانه تعریف می شود. در این پژوهش نیز نقش عوامل برون زا و زمینه ای(که مربوط به ساختار فرهنگی و اقتصادی- اجتماعی هستند) در عدم ادامه تحصیل زنان ازدواج کرده در دوره های آموزش عالی بیشتر ارزیابی شد. با این وجود نقش عوامل درون زا که مربوط به ارزش ها و نگرش های خود زنان نسبت به خوشان است نیز بسیار مهم ارزیابی شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد، در جوامع سنتی، افراد جامعه نسبت به مشارکت های جامعه، نگرش ها و پنداشت های بسته تری دارند و نقش و وظیفه زنان را در خانه می دانند اما در جوامع نوگرا ، افراد جامعه نسبت به مشارکت اجتماعی زنان و ادامه تحصیل زنان پس از ازدواج دیدی مثبت تر و بازتر خواهند داشت.در این پژوهش، نگرش های غالب جامعه، میانه رو به سنتی بوده است . در نتیجه، ارزش ها و نگرش های سنتی(نگرش جنسیتی) در شهر بندر عباس بر نحوه اجتماعی شدن و پنداشت های افراد اثر گذار بوده و نقش و جایگاه اصلی زن را در محیط خانه جستجو می کنند و مشارکت های اجتماعی را برای زنان، غیر ضروری می پندارند. این پژوهش کمک خواهد کرد تا موانع ادامه تحصیل زنان پس از ازدواج شناسایی شود و با استفاده از یافته های این پژوهش و رفع موانع ادامه تحصیل زنان پس از ازدواج، در مسیر پیشرفت و توسعه همه جانبه کشورگام برداریم.