طراحی قالی ایران ، در طول تاریخ خود در ارتباط و برخورد نزدیک با هنر نگارگری و نقاشی بوده و از جوانب بسیاری همچون ویژگیهای مضمونی،ساختاری،تصویری و کاربرد رنگ و نوشتار تحت تأثیر آن قرار داشته است.به سبب این رابطه ، عمده ی کیفیات مطلوب و زیبایی شناسانه که فرش ایران را مطبوع طبع جوامع هنری جهان قرار می دهد،از حیطه ی نقاشی به فرش انتقال داده شده و این هنر-صنعت نه تنها از مرزهای سنت فراتر رفته بلکه جایگاهی والا در صدر هنرهای امروزی به خود اختصاص داده است.در این پژوهش می کوشیم که پس از شناخت کیفیات نقاشانه در طراحی فرش ایران وانتخاب فرشهای شهری تعدادی ازموزه های ایران و خارج از کشور به عنوان جامعه ی آماری این تحقیق و یادآوری نقش نگارگران در طراحی فرشهای طراز اول عرصه ی قالیبافی،بر لزوم تداوم این نقش و تقویت دستاوردهای آن و در نهایت، حفظ و صیانت آنها تأکید ورزیم.