هدف از این پژوهش تبیین اعتبار و پایایی نسخه فارسی مقیاس عوامل حمایت کننده فردی(ipfi) درمیان نوجوانان دبیرستانی شهر شیراز بود. مقیاس عوامل حمایت کننده فردی (ipfi)،یک مقیاس 71 گویه ای جهت سنجش تاب آوری نوجوانان می باشد که در سال 1997 توسط اسپرینگر و فیلیپس توسعه داده شده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع دبیرستان با جمعیتی برابر با 98هزار نفر که در سال تحصیلی 89-90مشغول به تحصیل بودند،تشکیل می داد.گروه نمونه شامل 481دانش آموز دبیرستانی مرکب از 243 دختر و 238 پسر بود که با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای از میان نواحی چهارگانه شهر شیراز انتخاب شد.ابزار مورد استفاده در این مطالعه، فرم فارسی مقیاس عوامل حمایت کننده فردی (ipfi)بود.به منظور بررسی روایی سازه مقیاس وپی بردن به ساختارهای زیر بنایی آن،تحلیل عامل با روش مولفه های اصلی و چرخش واریماکس انجام شد و نتایج نشان داد که ipfi دارای یک ساختار چهار عاملی است که شامل صلاحیت فردی، صلاحیت اجتماعی وتعهد اجتماعی و انسجام اجتماعی می باشد.ضریب همبستگی نمره ی کل مقیاس با خرده مقیاس ها حاکی از اعتبار مناسب این مقیاس و ضریب آلفای کرونباخ و دونیمه سازی آزمون نیز حاکی از پایایی مناسب این مقیاس بود.همچین مقایسه عوامل حمایت کننده میان دختران و پسران گویای آن بود که پسران در دو عامل مدرسه وهنجارهای معین اجتماعی نسبت به دختران به طور معنی داری نمره بیشتری داشتند.(0.05>p)در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که ipfi در ایران نیز ابزاری مناسب برای اقدام های پژوهشی در حوزه تاب آوری می باشد.