در این بررسی مقایسه‏ی کارایی روغن معدنی (مانع پلاستیکی آغشته به روغن) و نوار‏مسی برای کنترل حلزون قهوه‏ای مرکبات، caucasotachea lencoranea با طعمه‏ی مسموم متالدهید و فریکول (فسفات آهن) در باغات تجاری مرکبات شهرستان بابلسر در سال‏های 1389 الی 1390 در غالب طرح آماری کاملا تصادفی چند مشاهده‏ای انجام پذیرفت. حلزون‏های روی درختان یک روز قبل از اعمال تیمار‏ها پاک‏سازی شدند و تعداد آن‏ها روی درختان مرکبات به فاصله‏ی هر 10 روز یک‏بار پس از اعمال تیمار‏ها تا 9 الی 10 روز مانده به زمان برداشت محصول شمارش شدند. تجزیه واریانس بین تیمار‏های ذکر شده در آزمایش اول، نشان داد که تمامی تیمار‏ها با شاهد دارای اختلاف معنی‏دار در سطح احتمال یک درصد هستند. تیمار‏های روغن معدنی و نوار مسی با 27/17 و 66/26 درصد تعداد حلزون در روی درخت، به ترتیب، کارایی بالاتری را نسبت به تیمار‏های متالدهید و فریکول با 39/47 و 2/52 درصد نشان دادند. در آزمایش دوم، میانگین تعداد حلزون‏های زنده شمارش شده روی درختان برای تیمار‏های روغن معدنی، متالدهید و شاهد به ترتیب، 05/3، 12/9 و 51/15 حلزون به ازای هر درخت بوده و دارای اختلاف معنی‏دار در سطح احتمال یک درصد بودند. میزان کارایی کنترلی فوم و متالدهید، 60 روز پس از اعمال تیمار‏ها، به ترتیب 34/80 و 2/41 درصد بود. برای ارزیابی اثر سموم شیمیایی بر فعالیت دشمنان طبیعی از جمله سوسک‏های carabidae در باغ‏های مرکبات شهرستان بابلسر، دو باغ مجاور هم، و هر کدام به مساحت حدودا 7 هکتار انتخاب شدند. کنترل آفات در یکی از باغ‏های مذکور طبق توصیه کارشناسان حفظ نباتات جهاد کشاورزی از سموم شیمیایی و در قطعه دیگر به مدت 6 سال فقط از روغن‏های معدنی برای کنترل آفات استفاده می‏شد. دوازده تله‏ی گودالی به‏طور تصادفی در سطح هر باغ تعبیه و به‏طور دو هفته در میان تعداد سوسک‏های زمینی به دام افتاده در تله‏ها شمارش و شناسایی شدند. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که حشره‏کش‏های شیمیایی و کنه‏کش‏ها موجب کاهش تنوع گونه‏ای و فراوانی جمعیت سوسک‏های زمینی می‏شوند.